17 Ιουνίου 2015

Η ΓΙΟΡΤΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ

Η γιορτή του πατέρα δεν είναι μια τυχαία ημέρα η οποία καθιερώθηκε για εμπορικούς και μόνο λόγους (αυτό έγινε στην πορεία), ούτε ήταν τα "αντίποινα" στην γιορτή της Μητέρας.
Κάθε 3η Κυριακή του Ιουνίου γιορτάζει, σχεδόν όλος ο κόσμος, τα γενέθλια ενός πατέρα που έκανε ότι ακριβώς θα έκανε κάθε σωστός γονιός. Και για να μπουν τα πράγματα σε μια σειρά η Τζον Μ. Ντοντ, που ζούσε στην Ουάσιγκτον, θέλοντας να τιμήσει τον πατέρα της πρότεινε το 1909 την καθιέρωση της γιορτής του πατέρα. Ο πατέρας της, Γουίλιαμ Σμαρτ, που είχε πολεμήσει στον αμερικανικό εμφύλιο, κατάφερε να μεγαλώσει μόνος του τα έξι παιδιά της οικογένειας μετά το θάνατο της συζύγου του κατά τη διάρκεια του τοκετού τού έκτου παιδιού τους. Η πρόταση της Ντοντ έγινε δεκτή από την πολιτεία της Ουάσιγκτον και στις 19 Ιουνίου 1910 γιορτάστηκε για πρώτη φορά επισήμως η "Γιορτή του Πατέρα". Ο δε Πρόεδρος των Η.Π.Α. Κάλβιν Κούλιτζ το 1924 υποστήριξε θερμά τη θεσμοθέτηση της γιορτής, κάτι που τελικά έγινε το 1966 από τον τότε πρόεδρο Λίντον Τζόνσον, ο οποίος υπέγραψε το σχετικό διάταγμα που καθιέρωνε την 3η Κυριακή του Ιουνίου ως "Ημέρα τού Πατέρα". Τη μέρα αυτή δεν γιορτάζουν μόνο οι βιολογικοί πατέρες αλλά όλοι όσοι αποτέλεσαν πατρική φιγούρα για ένα παιδί (θετοί γονείς, θείοι κ.τ.λ.)

 1. Ο ρόλος του πατέρα έχει αλλάξει σε σχέση με ότι ήταν στο παρελθόν?

Ναι.
-εργασία γυναικών μετά τη γέννα
-ανάγκη υποστήριξης και βοήθειας από τον πατέρα
-εμπλουτισμός ρόλων στην οικογένεια
        2.Ποια είναι η επιρροή του πατρικού ρόλου στην οικογένεια?
- η απουσία πατρικού προτύπου μπορεί να επηρεάσει τις σχολικές επιδόσεις των παιδιών
-ο πατέρας επηρεάζει μια σειρά αποφάσεων της ανατροφής των παιδιών: σε πιο σχολείο θα πάνε, τι επάγγελμα θα ακολουθήσουν, τρόπους συμπεριφοράς
-οι παράγοντες που καθορίζουν πότε ο πατέρας αποτελεί ένα θετικό πρότυπο για τα παιδιά του είναι οι εξής:
·        Η δική τους ανατροφή
·        Η συμμετοχή τους στην ανατροφή των παιδιών
·        Η ποιότητα των άλλων του διαπροσωπικών σχέσεων, και,
·        Να λαμβάνει υπόψην τα χαρακτηριστικά του παιδιού
3.   Ποιοι παράγοντες συντελούν στο να δυσκολεύεται ο πατέρας να διεκπεραιώσει με μεγαλύτερη επιτυχία τον ρόλο του?
-κοινωνικοποιούνται έξω από τις σχέσεις τους 
-επικεντρώνονται στην επαγγελματική τους επιτυχία και στην ανεξαρτησία τους
-δεν προετοιμάζονται για την πατρότητα όπως οι γυναίκες
-σύγκρουση μεταξύ της δικής τους ανατροφής και των νέων κανόνων για την ανατροφή των παιδιών
-σύγχυση για την διατήρηση της αρρενωπότητάς τους 
 -φόβος για δέσμευση του χρόνου τους και του εαυτού τους για στενή σχέση με τα παιδιά
4.   Τι πρέπει να κάνουν οι μητέρες για να βοηθήσουν τους συζύγους τους στο ρόλο τους ως πατέρες?
-να αφήνουν περιθώρια για λάθη στους πατέρες
-να τους ενθαρρύνουν να βρουν υποστήριξη σε άλλους πατέρες
-να βρίσκουν χρόνο για τους πατέρες να ασχοληθούν με τα παιδιά χωρίς να παίζουν το ρόλο του «ειδικού»
-να αφήνουν τους πατέρες να συμμετέχουν
-να αντιλαμβάνονται ότι ο πατέρας μπορεί να έχει διαφορετικές απόψεις για την ανατροφή των παιδιών από τις δικές τους και να τις σέβονται
-να ενθαρρύνουν τους συζύγους τους να ενημερωθούν για θέματα που αφορούν την ανατροφή των παιδιών (βιβλία, περιοδικά, εκπομπές)
-αμοιβαίος σεβασμός και συμφωνία για τον τρόπο ανατροφής των παιδιών
5.   Ποια είναι τα βασικά συστατικά για μια όσο γίνεται πιο επιτυχημένη σχέση του πατέρα με τα παιδιά του?
Σύμφωνα με τον  Dr Don Dinkmeyer και τον Dr Gary . McKay που εξέδωσαν το « Εγχειρίδιο του πατέρα», υπάρχουν τα εξής πέντε βασικά συστατικά:
a.   θετικές σχέσεις (ενημέρωση για σωστές τεχνικές και χρόνος για την επίτευξη καλής σχέσης με τα παιδιά)
b.  αμοιβαίος σεβασμός (αποφυγή αρνητικών σχολίων)
c.   εξοικονόμηση χρόνου για την ψυχαγωγία των παιδιών (περάστε ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά σας, διαμορφώστε ανάλογα το υπόλοιπο πρόγραμμά σας)
d.  ενθάρρυνση(πιστέψτε στις δυνατότητες των παιδιών σας, μην δίνετε υπερβολική σημασία στα λάθη που κάνουν αλλά στα επιτεύγματά τους, χωρίς ωστόσο να παραβλέπετε την κακή συμπεριφορά)
e.  δείξτε την αγάπη σας (με λόγια και πράξεις), μάθετέ τους υπευθυνότητα και  ανεξαρτησία, όταν τα τιμωρείτε κάντε τα να νιώθουν άσχημα για την πράξη τους αλλά καλά με τον εαυτό τους (όσο πιο καλά νιώθουν τα παιδιά με τον εαυτό τους τόσο πιο καλά θέλουν να φέρονται), και μην ξεχνάτε: ο καλύτερος τρόπος για να μάθετε στο παιδί σας να σας ακούει είναι να το ακούτε εσείς πρώτος