Άνοιξη η εποχή του έρωτα

Έρωτας και άνοιξη, η εποχή όπου οι αισθήσεις ξυπνούν και το μυαλό και το σώμα μας. Ο έρωτας την άνοιξη συνδέεται με την αναγέννηση της φύσης και των χρωμάτων.

Η ανοιξιάτικη παλέτα χρωμάτων μας δημιουργεί την επιθυμία να αναζητήσουμε ερωτικό σύντροφο και να γίνουμε πιο ανοιχτοί σε γνωριμίες και σχέσεις.

Η ψυχολογία των χρωμάτων παίζει ρόλο στην εξήγηση του ανοιξιάτικου έρωτα: αποχρώσεις του κόκκινου και του πορτοκαλί δίνουν έντονα ερεθίσματα στον εγκέφαλο, ενώ το απαλό μπλε ή ροζ δημιουργούν αίσθημα χαλάρωσης και ηρεμίας. Η παλέτα των χρωμάτων στα ρούχα και τη φύση στέλνει μηνύματα επιλογής ερωτικού συντρόφου.

Η άνοιξη σχετίζεται συμβολικά με την παρουσία ευκαιριών για ευτυχία στη ζωή: για ξεκαθαρίσματα, έρωτα, νέες αρχές και ψυχική ανανέωση μέσα από τη χαρά της ερωτικής σχέσης. 

Τους χειμωνιάτικους μήνες οι περισσότεροι από εμάς είμαστε κάπως πιο περιορισμένοι, πιο σπιτόγατοι.. ο χειμώνας θεωρείται πιο εχθρικός, πιο μονόχνοτος. Την άνοιξη όμως ζωντανεύει η φαντασία μας και έτσι ψάχνουμε να ζωντανέψουμε αυτό που επιθυμούμε στα όνειρα και τις σκέψεις μας.

Δεν είναι τυχαίο ότι τόσο στον Ελληνικό πολιτισμό όσο και σε άλλες κουλτούρες υπήρχαν διάφορες τελετές και πανηγύρια την άνοιξη για να συμβολίσουν την εποχή του έρωτα, της γονιμότητας και της αναγέννησης. Ποιος μπορεί να μην εμπνευστεί από το πνεύμα αισιοδοξίας που φέρνουν τα σύμβολα της αναγέννησης και της νέας αρχής, όπως το Πάσχα; 

Την άνοιξη επιμηκύνεται η μέρα, η θερμοκρασία είναι πιο υψηλή και υπάρχει περισσότερη λιακάδα. Αυτοί οι τρεις παράγοντες συντελούν στην αύξηση της παραγωγής των ενδορφινών στον εγκέφαλο. Οι ενδορφίνες είναι μία από τις 3 κύριες ομάδες ενδογενών οπιοειδών, με αντιπροσωπευτικότερη τη β-ενδορφίνη, που έχει την ισχυρότερη αναλγητική δράση. Χαρακτηρίζονται ως οι ορμόνες της ευτυχίας, του αντι-στρες και της φυσικής αναλγησίας.

Την άνοιξη που η έκθεση στο φως είναι μεγαλύτερη, οι ενδορφίνες παράγονται σε μεγάλες ποσότητες και διαρκώς, καθιστώντας τον άνθρωπο υγιέστερο και συνεισφέροντας άμεσα στην ευφορία του οργανισμού, κάνοντάς μας ευτυχισμένους. Επιπλέον, την άνοιξη τείνουμε να βγαίνουμε περισσότερο, να περπατάμε και να γυμναζόμαστε. Η άσκηση βοηθάει επίσης στην αύξηση της ενεργητικότητάς μας και ο οργανισμός παράγει περισσότερες ενδορφίνες που φέρνουν και ευφορία.

Παράλληλα με την παραγωγή των ενδορφινών, το φως επηρεάζει το επίπεδο της μελατονίνης, μιας ουσίας η οποία είναι συνυπεύθυνη για την καλή μας διάθεση. Τέλος, το ισχυρό φως και η λιακάδα προφυλάσσουν τον εγκέφαλο από συναισθηματικές διαταραχές, ρυθμίζοντας την παραγωγή της σεροτονίνης και της ντοπαμίνης, χημικών ουσιών του εγκεφάλου που παίζουν ρόλο στη διάθεση.

Από την άλλη, θα πρέπει να τονίσουμε τον σημαντικό ρόλο που παίζει η ψυχολογία των χρωμάτων στην εξήγηση του ανοιξιάτικου έρωτα. Εχει διαπιστωθεί ότι τα χρώματα επιδρούν στις συναισθηματικές μας αντιδράσεις, με τα «ζεστά» χρώματα (κόκκινο, πορτοκαλί) να διεγείρουν τα κύτταρα του εγκεφάλου και να συνδέονται με τη χαρά, το κέφι και την εξωστρέφεια, και τα «ψυχρά» (μοβ, μπλε) με την απογοήτευση και την αδιαθεσία. Τα πλούσια χρώματα της άνοιξης μας φτιάχνουν τη διάθεση- γινόμαστε περισσότερο αισιόδοξοι, αναζητούμε την ανανέωση και δράττουμε κάθε ευκαιρία χωρίς ανασφάλεια και αναστολή, με αποτέλεσμα να ερωτευόμαστε πιο εύκολα.

Η άνοιξη είναι αναμφίβολα η εποχή της ανανέωσης και του έρωτα. Η φύση μάς δίνει όλα τα ερεθίσματα για αλλαγή και ζωτικότητα. Ο εγκέφαλός μας διεγείρεται και μας κάνει περισσότερο αισιόδοξους και ανοιχτούς στην ανταλλαγή ερωτικών μηνυμάτων. Εάν πάλι είμαστε ήδη σε μία σχέση, η άνοιξη ενδείκνυται για να την ανανεώσουμε δίνοντάς μας πολλές ευκαιρίες να έρθουμε με το ταίρι μας πιο κοντά. Κάποιες ιδέες που προτείνουμε είναι οι εξείς:

Πικ νικ
Λίγα πράγματα είναι πιο απολαυστικά από μια βόλτα, που συνδυάζεται με φαγητό στη φύση. Το πικ νικ δεν είναι απαραίτητο να γίνει στο πιο θεαματικό πάρκο της πόλης, ακόμα και το πάρκο της γειτονιάς σας είναι μια χαρά. Σκεφτείτε απλά να είστε με το σύντροφό σας ξαπλωμένοι κάτω από τα δέντρα και να απολαμβάνετε ένα όμορφο γεύμα ή καφέ.

Εκδρομες στην εξοχή
Καλές οι εκδρομές  και το χειμώνα αλλά σαν την άνοιξη δεν είναι. Έξω έχει ζέστη, έχετε ένα σαββατοκύριακο μπροστά σας, οπότε πάρτε το αυτοκίνητο και όπου σας βγάλει! Κι αν χαθείτε, δεν πειράζει θα έχει ακόμα περισσότερη πλάκα.

Λούνα παρκ

Νομίζατε ότι το λούνα παρκ είναι μόνο για παιδιά; Τώρα είναι η εποχή που μπορείτε να πατε με άνεση χωρίς να κρυώνετε και να δοκιμάσετε από το πιο τρομακτικό παιχνίδι που σας προκαλεί υψοφοβία μέχρι το τρενάκι που σας πετάει νερό. Αν όλα αυτά γίνουν παρέα με το σύντροφό σας, είναι ένας τέλειος τρόπος να γελάσετε με την ψυχή  σας και να ξεφύγετε από τη ρουτίνα της καθημερινής ζωής.  

 Αγγελική Καρκάνη

Η θεωρία της σύνδεσης

Η θεωρία της σύνδεσης είναι ένας τομέας της ψυχολογίας που περιγράφει τη φύση της συναισθηματικής σύνδεσης μεταξύ των ανθρώπων. Η ανάπτυξη μιας υγιούς συναισθηματικής σχέσης με άλλους ανθρώπους οδηγεί σε μεγαλύτερη ευτυχία, παραγωγικότητα και σταθερότητα στη ζωή ενός ατόμου. Η θεωρία της σύνδεσης δεν είναι καινούργια, και η έρευνα της είναι αρκετά ισχυρή. Αναπτύχθηκε τη δεκαετία του 1950 από τους ψυχολόγους John Bowlby και Mary Ainsworth και έχει εξελιχθεί και αναπτυχθεί μέχρι σήμερα, περιλαμβάνοντας τη φύση των σχέσεων μεταξύ των μελών της οικογένειας, το ρομαντικό ενδιαφέρον, ακόμα και τις φιλίες.Ο Bowlby και η Ainsworth ανεξάρτητα διαπίστωσαν ότι η φύση με την οποία τα βρέφη καλύπτουν τις ανάγκες τους από τους γονείς τους θα καθορίσει τη «στρατηγική σύνδεσης» τους σε όλη τη ζωή τους.

Τύποι Σύνδεσης

Σύμφωνα με τους ψυχολόγους, υπάρχουν τέσσερις στρατηγικές σύνδεσής που οι άνθρωποι υιοθετούν: η ασφαλής, η αγχώδης, η αποφευκτική, και η αχώδης-αποφευκτική.

Ασφαλής: Άτομα με ασφαλή στρατηγική σύνδεσής είναι άνετα στο να δείξουν ενδιαφέρον και αγάπη. Επίσης, είναι άνετα να είναι μόνα και ανεξάρτητα. Είναι σε θέση να δώσουν σωστή προτεραιότητα στις σχέσεις τους. Μέσα στη ζωή τους τείνουν να βάζουν σαφή όρια και να εμμένουν σε αυτά. Ασφαλείς τύποι σύνδεσης συνιστούν προφανώς καλύτερους ερωτικούς συντρόφους, μέλη της οικογένειας, ακόμα και φίλους. Είναι ικανοί να δέχονται την απόρριψη και να προχωρούν παρά τον πόνο, αλλά είναι επίσης ικανοί να είναι πιστοί και να θυσιάζονται όταν είναι απαραίτητο. Έχουν μικρή δυσκολία να εμπιστευθούν ανθρώπους που είναι κοντά τους, και οι ίδιοι είναι αξιόπιστοι. Σύμφωνα με έρευνες, πάνω από το 50% του πληθυσμού έχουν ασφαλείς συνδέσεις. Η ασφαλής σύνδεση αναπτύσσεται στην παιδική ηλικία από τα βρέφη που καλύπτονται τακτικά οι ανάγκες τους, καθώς και που λαμβάνουν άφθονη ποσότητα αγάπης και τρυφερότητας.

Αγχώδης: Ο αγχώδης τύπος είναι συχνά νευρικός και αγχωμένος σχετικά με τις σχέσεις του. Χρειάζεται συνεχή επιβεβαίωση και αγάπη από το σύντροφό του. Έχει δυσκολία να είναι μόνος ή χωρίς σύντροφο. Συχνά υποκύπτει σε ανθυγιεινές σχέσεις ή σχέσεις κακοποίησης. Έχει δυσκολία να εμπιστευθεί ανθρώπους, ακόμη και αν είναι κοντά τους. Η συμπεριφορά του μπορεί να είναι παράλογη, σποραδική, και υπερβολικά συναισθηματική και διαμαρτύρεται ότι όλοι από το αντίθετο φύλο είναι ψυχροί και άκαρδοι. Οι γυναίκες είναι πιο πιθανό από τους άνδρες να είναι αγχώδεις τύποι. Η στρατηγική της αγχώδους σύνδεσής αναπτύσσεται στην παιδική ηλικία από βρέφη που λαμβάνουν αγάπη και φροντίδα με απρόβλεπτη επάρκεια.

Αποφευκτική: Ο αποφευκτικός τύπος σύνδεσης είναι εξαιρετικά ανεξάρτητος, αυτο-κατευθυνόμενος και πολλές φορές αμήχανος με την οικειότητα. Είναι φοβικοί στη δέσμευση και εμπειρογνωμόνες στον εξορθολογισμό της οπτικής τους έξω από κάθε κατάσταση οικειότητας. Τακτικά διαμαρτύρονται για το αίσθημα "πίεσης" ή "ασφυξίας" όταν οι άνθρωποι προσπαθούν να τους πλησιάσουν πιο κοντά. Σε κάθε σχέση, έχουν πάντα μια στρατηγική εξόδου. Και συχνά κατασκευάζουν τον τρόπο ζωής τους με ένα τέτοιο τρόπο ώστε να αποφεύγεται η δέσμευση ή η πάρα πολύ στενή επαφή. Π.χ. κάποιος που δουλεύει 80 ώρες την εβδομάδα και ενοχλείται όταν η γυναίκα με την οποία σχετίζεται θέλει να τον δει περισσότερο από μία φορά το Σαββατοκύριακο. Οι άνδρες έχουν περισσότερες πιθανότητες από τις γυναίκες να είναι αποφευκτικοί τύποι. Η στρατηγική αποφευκτικής σύνδεσης αναπτύσσεται στην παιδική ηλικία από τα βρέφη που καλύπτονται μόνο μερικές από τις ανάγκες τους, ενώ οι υπόλοιπες έχουν παραμεληθεί (για παράδειγμα, αυτός / αυτή τρέφεται κανονικά, αλλά δεν παίρνει αρκετή στοργή).

Αγχώδης-αποφευκτική: Οι τύποι αγχώδους-αποφευκτικής σύνδεσης (επίσης γνωστοί ως "φοβισμένοι τύποι") συγκεντρώνουν τα χειρότερα χαρακτηριστικά και από τους δύο προηγούμενους τύπους. Οι αγχώδεις-αποφευκτικοί όχι μόνο φοβούνται την οικειότητα και τη δέσμευση, αλλά δεν εμπιστεύονται και επιτίθενται συναισθηματικά σε όποιον προσπαθεί να τους πλησιάσει. Οι αγχώδεις-αποφευκτικοί συχνά περνούν μεγάλο μέρος του χρόνου τους μόνοι και δυστυχισμένοι, ή σε κακοποιητικές ή δυσλειτουργικές σχέσεις. Σύμφωνα με μελέτες, μόνο ένα μικρό ποσοστό του πληθυσμού μπορεί να θεωρηθεί ως αχώδεις-αποφευκτικοί τύποι, και έχουν συνήθως ένα πλήθος από άλλα συναισθηματικά προβλήματα σε άλλους τομείς της ζωής τους (δηλαδή, κατάχρηση ουσιών, κατάθλιψη κ.α.). Οι αγχώδεις -αποφευκτικοί τύποι αναπτύσσονται από κακοποιητική ή τρομερά παραμελημένη παιδική ηλικία.

Όπως με τα περισσότερα ψυχολογικά προφίλ, αυτοί οι τύποι δεν είναι μονολιθικών ιδιοτήτων, αλλά βαθμιαίας φύσης και μερικώς ανεξάρτητοι. Το σημαντικό είναι, ότι μπορεί κανείς να εμφανίσει τάσεις περισσότερων από μίας στρατηγικής, ανάλογα με την κατάσταση και σε διαφορετικές συχνότητες, παρά το γεγονός ότι ο καθένας έχει μια κυρίαρχη στρατηγική. Έτσι, οι "ασφαλείς" τύποι μπορεί να εμφανίζουν κάποιες αποφευκτικές ή αγχώδεις συμπεριφορές, οι "αγχώδεις" τύποι να εμφανίζουν μερικές φορές ασφαλείς συμπεριφορές, κ.λπ. Δεν είναι μία κατάσταση «όλα ή τίποτα». Τόσο οι αγχώδεις τύποι όσο και οι αποφευκτικοί τύποι θα εξακολουθούν να εμφανίζουν ένα συγκεκριμένο ποσοστό στην ασφαλή κλίμακα. Όμως οι αγχώδεις-αποφευκτικοί θα παρουσιάζουν υψηλές επιδόσεις και στους δύο αγχώδεις και αποφευκτικούς τύπους και χαμηλές στην ασφαλή κλίμακα.

ΣΥΝΘΕΣΕΙΣ ΣΧΕΣΕΩΝ

Διαφορετικοί τύποι σύνδεσης τείνουν να διαμορφώνονται στις σχέσεις με προβλέψιμο τρόπο. Οι ασφαλείς τύποι είναι ικανοί να σχετίζονται (ή να χειρίζονται, ανάλογα με την προοπτική) τόσο τους αγχώδεις όσο και τους αποφευκτικούς τύπους. Είναι αρκετά άνετοι με τον εαυτό τους για να δώσουν στους αγχώδεις τύπους όλες τις επιβεβαιώσεις που χρειάζονται και να δώσουν στους αποφευκτικούς τύπους το χώρο που χρειάζονται χωρίς αίσθημα απειλής.

Οι αγχώδεις και οι αποφευκτικοί συχνά καταλήγουν σε σχέσεις ο ένας με τον άλλο πιο συχνά από ότι καταλήγουν σε σχέσεις με το δικό τους τύπο. Αυτό μπορεί να φαίνεται περίεργο, αλλά υπάρχει λογική. Οι αποφευκτικοί τύποι είναι τόσο καλοί στο να σπρώχνουν τους άλλους μακριά ώστε πολλές φορές μόνο οι αγχώδεις τύποι είναι αυτοί που είναι πρόθυμοι να παραμείνουν και να καταβάλλουν επιπλέον προσπάθεια για να τους κάνουν να ανοιχτούν. Για παράδειγμα, ένας άνδρας που είναι αποφευκτικός μπορεί να είναι σε θέση να αποφύγει με επιτυχία την πίεση μιας γυναίκας ασφαλούς σύνδεσης για αυξημένη οικειότητα. Μετά από αυτό, η γυναίκα ασφαλούς σύνδεσης θα δεχτεί την απόρριψη και θα προχωρήσει. Αλλά μια γυναίκα με αγχώδη σύνδεση θα είναι πιο αποφασισμένη να διεκδικήσει έναν άνδρα που την ωθεί μακριά. Θα καταφύγει στο να επιμένει για εβδομάδες ή μήνες μέχρι που τελικά εκείνος θα υποκύψει και θα δεσμευτεί. Αυτό δίνει στον αποφευκτικό άνδρα τις επιβεβαιώσεις που χρειάζεται ότι μπορεί να συμπεριφέρεται ανεξάρτητα όσο  η αγχώδης γυναίκα θα τον περιμένει. Συχνά οι σχέσεις αυτές παράγουν κάποιο μέγεθος δυσλειτουργικής ισορροπίας καθώς πέφτουν σε ένα μοτίβο «κυνηγός-θήραμα», το οποίο και οι δύο ρόλοι του αγχώδους και του αποφευκτικού τύπου χρειάζονται για να αισθάνονται άνετοι με την οικειότητα.

Οι αγχώδεις-αποφευκτικοί σχετίζονται μόνο ο ένας με τον άλλον ή με τους λιγότερο ασφαλείς από τους αγχώδεις τύπους ή τους αποφευκτικούς τύπους. Αυτές οι σχέσεις είναι πολύ ακατάστατες, αν όχι εντελώς κακοποιητικές ή παραμελημένες.

Συμπερασματικά, η ανασφάλεια βρίσκει την ανασφάλεια και η ασφάλεια βρίσκει την ασφάλεια, ακόμη και αν αυτές οι ανασφάλειες δεν φαίνονται πάντα ίδιου τύπου…

Γνωρίζοντας και αλλάζοντας τον τύπο σύνδεσης

Τα καλά νέα είναι ότι το στυλ σύνδεσης μπορεί να αλλάξει με την πάροδο του χρόνου - αν και η διαδικασία είναι αργή και δύσκολη. Η έρευνα δείχνει ότι ένας αγχώδης ή αποφευκτικός που εισέρχεται σε μια μακροπρόθεσμη σχέση με έναν ασφαλή, μπορεί να "βελτιωθεί" στο επίπεδο του ασφαλούς για παρατεταμένο χρονικό διάστημα. Δυστυχώς, ένας αγχώδης ή αποφευκτικός είναι επίσης σε θέση να "παρασύρει" έναν ασφαλή ως προς το επίπεδο της ανασφάλειας του αν δεν είναι προσεκτικός. Επίσης, ακραία αρνητικά γεγονότα της ζωής, όπως ένα διαζύγιο, ο θάνατος ενός παιδιού, ένα σοβαρό ατύχημα, κλπ, μπορεί να προκαλέσουν σε ένα ασφαλή τύπο σύνδεσης να πέσει σε ένα πιο ανασφαλή τύπο σύνδεσης.

Οι ψυχολόγοι Bartholomew και Horowitz υπέθεσαν ένα μοντέλο που δείχνει ότι η στρατηγική σύνδεσης ενός ατόμου αντιστοιχεί στο βαθμό θετικής / αρνητικής αυτο-εικόνα, καθώς και της θετικής / αρνητικής εικόνας των άλλων.

Οι ασφαλείς παρουσιάζουν τόσο θετική αυτο-εικόνα όσο και θετικές αντιλήψεις των άλλων. Οι αγχώδεις τύποι παρουσιάζουν αρνητική αυτο-εικόνα, αλλά θετικές αντιλήψεις των άλλων (εξ ου και η ενδεής συμπεριφορά τους). Οι αποφευκτικοί εμφανίζουν θετική αυτο-εικόνα και αρνητικές αντιλήψεις των άλλων (εξ ου και η αλαζονεία και ο φόβος της δέσμευσής τους), και οι αγχώδεις-αποφευκτικοί εμφανίζουν αρνητικές αντιλήψεις σχεδόν για τα πάντα και για όλους (εξ ου και η αδυναμία τους να λειτουργούν σε σχέσεις).

Χρησιμοποιώντας αυτό το μοντέλο ως χάρτη, μπορεί κανείς να αρχίσει να πλοηγεί τον εαυτό του σε έναν πιο ασφαλή τύπο σύνδεσης. Οι έρευνες δείχνουν ότι οι ασφαλείς είναι σταθερά πιο ευτυχισμένοι και αισθάνονται περισσότερη στήριξη, είναι λιγότερο πιθανό να γίνουν καταθλιπτικοί, είναι πιο υγιείς, διατηρούν πιο σταθερές σχέσεις, και γίνονται πιο επιτυχημένοι από τους άλλους τύπους. Οι αγχώδεις τύποι μπορούν να εργαστούν για την ανάπτυξη τους, δημιουργώντας υγιή όρια όσο και την προώθηση μιας υγιούς εικόνας του εαυτού τους. Οι αποφευκτικοί τύποι μπορούν να εργαστούν στο να ανοίγονται στους άλλους, και να εμπλουτίσουν τις σχέσεις τους με το να δίνουν τον εαυτό τους περισσότερο. Στην βελτίωση των σχέσεων των παραπάνω τύπων, σημαντικό ρόλο κατέχουν οι διάφορες θεραπείες ζεύγους.

Θεραπείες Ζεύγους

Τα ζευγάρια θα πρέπει να ενημερώνονται ότι η συνεργασία είναι ζωτικής σημασίας για τη διαδικασία. Θα πρέπει να έχουν την επιθυμία να τροποποιήσουν ή / και να αλλάξουν τις δυσλειτουργικές συμπεριφορές. Η τιμιότητα και η συναισθηματική ειλικρίνεια είναι ένα απαραίτητο συστατικό για την θεραπεία. Τα αποτελέσματα δεν μπορεί να είναι εγγυημένα. Ο ψυχοθεραπευτής θα παρέχει συνήθως μια εκτενή διαδικασία αξιολόγησης κατά τη διάρκεια της αρχικής συνάντησης. Αυτή η διαδικασία αξιολόγησης ζεύγους συνήθως περιλαμβάνει σε βάθος συγκέντρωση πληροφοριών σχετικά με το παρόν πρόβλημα και την αξιολόγηση των επαγγελμάτων, της εκπαίδευσης, της απασχόλησης, της ανάπτυξης της παιδικής ηλικίας, του οικογενειακού ιστορικού, της κατάχρησης ουσιών, της θρησκείας, των σχέσεων, του ιατρικού, νομικού και ψυχολογικού ιστορικού του παρελθόντος με τη μορφή συνέντευξης. Ο ψυχοθεραπευτής μπορεί στη συνέχεια να εκπονήσει την καλύτερη πορεία σχεδιασμού της θεραπείας. Περαιτέρω ψυχολογικά τεστ και μετρήσεις μπορούν να αναφέρονται αρχικά ή εφόσον παρίσταται ανάγκη κατά τη διαδικασία της θεραπείας.

Οι θεραπευτικές συνεδρίες ζεύγους διαφέρουν ανάλογα με το επιλεγμένο μοντέλο, ή τη φιλοσοφία πίσω από την θεραπεία. Υπάρχουν πολλά μοντέλα για τη θεραπεία ζεύγους με δυσκολίες στη σχέση τους. Αυτά συνήθως χρησιμοποιούν στρατηγικές που περιλαμβάνουν ψυχαναλυτική θεραπεία ζεύγους, θεραπεία ζεύγους αντικειμένου σχέσεων, εγώ αναλυτική θεραπεία ζεύγους, συμπεριφορική θεραπεία ζεύγους, ολοκληρωμένη θεραπεία συμπεριφοράς ζεύγους, και γνωσιακή συμπεριφορική θεραπεία ζεύγους.

Ψυχαναλυτική θεραπεία ζεύγους

Η ψυχαναλυτική θεραπεία επιχειρεί να αποκαλύψει ανεπίλυτες συγκρούσεις της παιδικής ηλικίας με τα γονικά σχήματα και πως οι συμπεριφορές αυτές είναι μέρος των σημερινών προβλημάτων της σχέσης. Η ψυχαναλυτική προσέγγιση τείνει να αναπτύξει μια κατανόηση των διαπροσωπικών αλληλεπιδράσεων (στο παρόν) σε σχέση με την πρώιμη ανάπτυξη. Η επιτυχία στην ανάπτυξη των πρώιμων σταδίων υπαγορεύει τη μελλοντική συμπεριφορά των διαπροσωπικών σχέσεων. Ο βασικός πυρήνας του μοντέλου αυτού ασχολείται με τη διαδικασία του διαχωρισμού και της εξατομίκευσης (η διαμόρφωση ενός ξεχωριστού, διακριτού εαυτού) από τις αλληλεπιδράσεις μητέρας-παιδιού κατά την παιδική ηλικία. Ένα κρίσιμο μέρος του μοντέλου αυτού είναι η ενδοβολή. Η διαδικασία της ενδοβολής περιλαμβάνει την ενδοσκόπηση του αντικειμένου αγάπης (μητέρα). Η αναπτυξιακή διαδικασία της ενδοβολής αποτελεί τη βάση μιας ασυνείδητης εκπροσώπησης των άλλων (αντικειμένων) και είναι ζωτικής σημασίας για την ανάπτυξη μιας ξεχωριστής και καθορισμένης αίσθησης του εαυτού. Η ψυχαναλυτική προσέγγιση αναλύει τις συζυγικές σχέσεις και την επιλογή συντρόφου ως προερχόμενης από τη σχέση γονέα-παιδιού κατά τη διάρκεια των αναπτυξιακών σταδίων του παιδιού.

Θεραπεία ζεύγους αντικειμένου σχέσεων

Το μοντέλο αντικειμένου σχέσεων δημιουργεί ένα περιβάλλον ουδετερότητας και αμεροληψίας για να κατανοήσουμε τις διαστρεβλώσεις και τις ενδοψυχικές (εσωτερικευμένες) συγκρούσεις που κάθε σύντροφος συνεισφέρει στη σχέση με τη μορφή δυσλειτουργικών συμπεριφορών. Αυτό το μοντέλο προτείνει ότι υπάρχει μια συμπληρωματική τοποθετημένη προσωπικότητα μεταξύ των ζευγαριών που είναι ασυνείδητη και πληροί ορισμένες ανάγκες. Αυτό το μοντέλο υποστηρίζει την άποψη ότι μία "μητρική φιγούρα" είναι το βασικό κίνητρο για την επιλογή και τη σύνδεση του συντρόφου. Επιλέγοντας μια "μητρική" φιγούρα προκαλείται περαιτέρω καταστολή (μη-ανάπτυξη) των τμημάτων της προσωπικότητας που δεν ήταν καλά ανεπτυγμένες (που αναφέρονται ως "χαμένα μέρη"). Αυτή η καταπίεση προκαλεί δυσκολίες στις σχέσεις.

Εγώ αναλυτική θεραπεία ζεύγους

Οι Εγώ αναλυτικές προσεγγίσεις χρησιμοποιούν μεθόδους για να ενισχύσουν την ικανότητα επικοινωνίας σημαντικών συναισθημάτων στη σχέση του ζευγαριού. Αυτό το μοντέλο προτείνει ότι η δυσλειτουργία προέρχεται από την ανικανότητα του ασθενούς να αναγνωρίζει τη μισαλλοδοξία και την ακύρωση των ευαισθησιών και των προβλημάτων σε μια σχέση. Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, υπάρχουν δύο μεγάλες κατηγορίες προβλημάτων. Η πρώτη κατηγορία προβλημάτων σχετίζεται με τη δυσλειτουργία που ασκήθηκε στη σχέση από τα τραύματα και τις εμπειρίες της πρώιμης παιδικής ηλικίας. Η δεύτερη περιλαμβάνει την αντίδραση του ασθενούς στις δυσκολίες και μια αίσθηση αναξιότητας (μια προσωπική αίσθηση ότι κάποιος δεν αξίζει κάτι). Η ντροπή και η ενοχή ενός ασθενούς είναι σημαντικοί παράγοντες καταβύθισης των σκέψεων της αναξιότητας.

Συμπεριφορική συζυγική θεραπεία

Οι συμπεριφορικοί συζυγικοί θεραπευτές έχουν την τάση να βελτιώνουν τις σχέσεις μεταξύ ενός ζευγαριού με την αύξηση των θετικών αλληλεπιδράσεων και τη μείωση της συχνότητας των αρνητικών και τιμωρητικών αλληλεπιδράσεων. Το μοντέλο αυτό εστιάζει στην επίδραση που έχει το περιβάλλον στη δημιουργία και τη διατήρηση της συμπεριφοράς στη σχέση. Η συμπεριφορική αλληλεπίδραση μεταξύ των συντρόφων ρέει συνεχώς και το προηγούμενο ιστορικό μπορεί να επηρεάσει τις αλληλεπιδράσεις της σχέσης. Η συμπεριφορική θεραπεία σε γενικές γραμμές βασίζεται στην ιδέα ότι όταν ανταμείβονται ορισμένες συμπεριφορές, ενισχύονται. Το ποσοστό των ανταμοιβών (θετικών ενισχυτών) που λαμβάνονται σε σχέση με το ποσοστό της αποτρεπτικής συμπεριφοράς συνδέεται με την αίσθηση δυσαρέσκειας ενός ατόμου από τη σχέση του.

Ολοκληρωμένη συμπεριφορική θεραπεία ζεύγους

Η ολοκληρωμένη συμπεριφορική θεραπεία βοηθάει τα ζευγάρια με τη βελτίωση της αλληλεπίδρασης της συμπεριφοράς, την επικοινωνία, και τις ικανότητες των ζευγαριών για δεξιότητες επίλυσης προβλημάτων. Η ολοκληρωμένη συμπεριφοριστική θεραπευτική προσέγγιση εξετάζει τη λειτουργία του ζευγαριού και είναι πιο ευέλικτη και εξατομικευμένη σε συγκεκριμένα προβλήματα σε σχέση με τη συμπεριφορική συζυγική θεραπεία. Αυτή η προσέγγιση εξετάζει τα προβλήματα και τις αλληλεπιδράσεις που είναι επαναλαμβανόμενες (πράξεις που γίνονται επανειλημμένα και προκαλούν προβλήματα στη σχέση).

Γνωστική συμπεριφορική συζυγική θεραπεία

Ο θεραπευτής γνωστικής προσέγγισης εκπαιδεύει και ευαισθητοποιεί σχετικά με τις αντιλήψεις, παραδοχές, αποδόσεις ή πρότυπα της αλληλεπίδρασης μεταξύ του ζευγαριού. Το κεντρικό θέμα για την κατανόηση της συζυγικής συζήτησης στη γνωστική συμπεριφορική θεραπεία βασίζεται στο συμπεριφορικό συζυγικό μοντέλο θεραπείας. Η συναισθηματική και συμπεριφορική δυσλειτουργία ενός ζευγαριού σχετίζεται με ακατάλληλη επεξεργασία των πληροφοριών (ενδεχομένως "άλματα σε συμπεράσματα," για παράδειγμα) και αρνητικές γνωστικές εκτιμήσεις. Αυτό το θεραπευτικό μοντέλο προσπαθεί να ανακαλύψει τους αρνητικούς τύπους σκέψης που οδηγούν σε αρνητικές συμπεριφορές και προκαλούν δυσφορία στη σχέση.

Συναισθηματικά εστιασμένη θεραπεία

Η συναισθηματικά εστιασμένη θεραπεία βοηθά τους ασθενείς να αναγνωρίσουν, να αξιολογήσουν, και να εκφράσουν τα συναισθήματα που σχετίζονται με δυσφορία. Αυτό το μοντέλο βλέπει το συναίσθημα και τη γνωστική λειτουργία (σκέψη) ως αλληλένδετα και ότι το συναίσθημα είναι ένας πρωταρχικός «οδηγός» της διαπροσωπικής έκφρασης. Το κύριο θέμα της συναισθηματικά εστιασμένης θεραπείας είναι ότι η δυσφορία του ζευγαριού πηγάζει από τις ανέκφραστες και μη αναγνωρισμένες συναισθηματικές ανάγκες. Η δυσλειτουργία προκύπτει από τις αρνητικές αλληλεπιδράσεις από τα συναισθήματα που δεν έχουν γνωστοποιηθεί από κάθε σύντροφο.

Συζυγική θεραπεία διαρθρωτικής στρατηγικής

Οι θεραπευτές διαρθρωτικής στρατηγικής θα αμφισβητήσουν τις υπάρχουσες αρνητικές αντιλήψεις και θα παρουσιάσουν εναλλακτικές δυνατότητες και συμπεριφορές. Οι εν λόγω εναλλακτικές συμπεριφορές ενθαρρύνουν τις θετικές εντυπώσεις, βάσει ρόλων. Αυτό το μοντέλο βλέπει την εξέλιξη της σχέσης σε αναπτυξιακά στάδια. Σύμφωνα με το μοντέλο αυτό, η δυσφορία του ζευγαριού αντικατοπτρίζει τις δυσκολίες αντιμετώπισης μηχανισμών που σχετίζονται με αλλαγές ζωής είτε περιβαλλοντικές ή προσωπικής αλλαγής. Παρά την δυσαρέσκεια από τη σχέση, το ζευγάρι θα έχει την τάση να αντιστέκεται στις αλλαγές, να διατηρεί την υφιστάμενη κατάσταση, και να προσπαθεί μέσω της βασικής λειτουργίας του να κρατήσει το παρόν σύστημα.

Μετά τη θεραπεία

Η θεραπεία διαρκεί συνήθως αρκετούς μήνες ή περισσότερο, ανάλογα το μοντέλο και το πρόβλημα. Μόλις το ζευγάρι έχει αναπτύξει επαρκείς ικανότητες και έχει εμφανιστεί ένα βελτιωμένο επίπεδο λειτουργίας του που ικανοποιεί και τους δύο, τότε η θεραπεία μπορεί να τερματιστεί. Η επίγνωση της πρόληψης της υποτροπής των συμπεριφορών και των υποτροπιάζουσων συμπεριφορών είναι σημαντική. (Οι υποτροπιάζουσες συμπεριφορές αναφέρονται στην επιστροφή στις συμπεριφορές που το ζευγάρι προσπαθεί να αλλάξει ή να εξαλείψει.) Οι ασθενείς ενθαρρύνονται να επιστρέψουν στη θεραπεία αν εμφανιστούν συμπτώματα υποτροπής. Οι επισκέψεις παρακολούθησης προόδου και η μακροχρόνια ψυχολογική θεραπεία μπορεί να διευθετηθεί μεταξύ των μερών, εφόσον αυτή αποφασιστεί από κοινού ως αναγκαία και ωφέλιμη.

Ο κύριος κίνδυνος της θεραπείας ζεύγους είναι η έλλειψη βελτίωσης ή η επιστροφή σε δυσλειτουργικές συμπεριφορές. Αυτά συνήθως δεν συμβαίνει, εκτός αν υπάρχει κάποια αποτυχία στις δεξιότητες που έχουν μάθει και έχουν αναπτύξει κατά τη διάρκεια της θεραπείας, ή αν ένα πρόσωπο είναι ανθεκτικό σε μακροπρόθεσμες αλλαγές.

Μια κανονική εξέλιξη της θεραπείας ζεύγους είναι η ανακούφιση των συμπτωμάτων από τις συμπεριφορές που προκαλούν συζυγικούς καβγάδες, δυσφορία, και δυσκολίες. Το ζευγάρι αποκαθίσταται σε υγιέστερες αλληλεπιδράσεις και οι συμπεριφορές ρυθμίζονται ώστε να παράγουν μια πιο ευτυχισμένη ισορροπία αμοιβαίων κατάλληλων αλληλεπιδράσεων. Οι ασθενείς που είναι ειλικρινείς και λογικοί, με προθυμία να αλλάξουν τείνουν να έχουν καλύτερα αποτελέσματα. Οι ασθενείς συνήθως αναπτύσσουν δεξιότητες και αύξηση της ευαισθητοποίησης που προωθεί υγιέστερες αλληλεπιδράσεις στη σχέση.

Χρυσές δουλειές κάνουν τα γραφεία συνοικεσίων

ΕΛΛΑΔΑ 31.07.2011

Χρυσές δουλειές κάνουν τα γραφεία συνοικεσίων

Της Ιωαννας Φωτιαδη

Τριακόσια «γραφεία γνωριμιών» δραστηριοποιούνται αυτήν τη στιγμή στη χώρα μας, ακόμα και σε μικρές πόλεις, με τον «κύκλο εργασιών» τους να έχει εκτιναχθεί τα τελευταία χρόνια. Στην εποχή των εύκολων γνωριμιών, η ανασφάλεια, ο φόβος της μοναξιάς, ίσως η απογοήτευση από προηγούμενες σχέσεις, οδηγούν πολλούς να δοκιμάσουν την τύχη τους μέσω προξενιών και να εμπιστευτούν τους... επαγγελματίες του είδους.

Εκπρόσωποι των γραφείων συνοικεσίων κάνουν λόγο για αύξηση του πελατολογίου τους κατά 30% - 85% τα τελευταία δύο χρόνια, συνδέοντας άμεσα το φαινόμενο και με την οικονομική κρίση. To πιο εντυπωσιακό, σύμφωνα με τους ίδιους, είναι ότι το 60% των εγγραφών αφορά νέους ανθρώπους που δεν έχουν ξαναπαντρευτεί, όπως λέει στην «Κ» ο κ. Γιώργος Πάππας, η οικογένεια του οποίου διατηρεί γραφείο στο Κολωνάκι εδώ και τρεις γενιές. Τα νέα μέλη -μεταξύ των 10.000 που έχουν απευθυνθεί το τελευταίο διάστημα- είναι 25 έως 45 ετών, η μέση ηλικία για τις γυναίκες είναι τα 27 χρόνια και για τους άνδρες λίγο πάνω από τα 30. Μεταξύ αυτών «ανώτατα στελέχη πολυεθνικών, γραμματείς υπουργών κ. ά.» σημειώνει ο ίδιος, για να δείξει ότι πελάτες είναι και άτομα που και λόγω επαγγέλματος έχουν κύκλο γνωριμιών αλλά χτυπούν την πόρτα του γραφείου του. Μάλιστα, μια πρόσφατη οικονομική προσφορά, το καλούμενο Speed Dating (συνομιλία λίγων λεπτών με άτομα του άλλου φύλου συνοδεία ποτού), προσείλκυσε πολλούς ενδιαφερομένους ενώ τα τηλεφωνικά κέντρα των γραφείων είναι συνήθως κατειλημμένα.

«Ασφαλείς επιλογές»

Η ερμηνεία που δίνει η κ. Κατερίνα Λούη, που προΐσταται γραφείου με παράδοση 70 ετών στον Πειραιά, αγγίζει περισσότερο την ψυχολογία αυτών που εμπιστεύονται τα προξενιά. «Ο κόσμος αντιλήφθηκε ότι η μόνη πηγή θετικής ενέργειας είναι η οικογένεια, γι' αυτό αλλάζουν τις προτεραιότητές τους και γι' αυτό πιστεύουμε ότι κάνουμε λειτούργημα, προσφέροντας στους νέους ασφαλείς επιλογές και τους προστατεύουμε από την απογοήτευση και το «ξόδεμα» σε τυχαίες γνωριμίες». Δεν είναι τυχαίο ότι γραφεία ανοίγουν και σε κωμοπόλεις με πληθυσμό 2.000 κατοίκων, όπου μέχρι πρόσφατα οι γνωριμίες γίνονταν ατύπως από... ερασιτέχνες προξενητές. Ανησυχητικό είναι ότι στην περιφέρεια παρατηρείται «υπερπροσφορά» ανδρών, λέει η ίδια.

Η κ. Λούη ισχυρίζεται ότι έχει κάνει ρεκόρ Γκίνες, καθώς έχει φθάσει τα 22.000 μέλη - ειδικότητά της οι διεθνείς γάμοι. «Συνεργαζόμαστε με Ευρώπη, Αμερική και Αυστραλία, υπάρχει μεγάλη ζήτηση από Ελληνες ομογενείς που επιθυμούν να δημιουργήσουν οικογένεια με ομοεθνή τους». Μη φανταστείτε, όμως, πλοία «φορτωμένα» με νύφες, η διαδικασία έχει εκσυγχρονιστεί. Και τα δύο γραφεία διοργανώνουν πάρτι, ταξίδια και κρουαζιέρες, ώστε οι υποψήφιοι γαμπροί και νύφες να γνωριστούν. «Δεν παντρεύουμε κανέναν με το στανιό, μια πρόταση κάνουμε» διευκρινίζουν και οι δύο. Βέβαια, για την εξεύρεση συντρόφου ίδιας εθνικότητας υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός από το Διαδίκτυο. «Κάνε τη μάνα σου χαρούμενη, γνώρισε έναν Ελληνα σήμερα» προτείνει διαφημιστική καμπάνια σχετικού site. Ο κ. Πάππας, από την πλευρά του, προειδοποιεί ότι «το 70% αυτών που δημιουργούν προφίλ στο Ιντερνετ είναι παντρεμένοι». Ο ίδιος, έχοντας και άδεια «ερευνητή», δηλαδή ντετέκτιβ, «ξεσκεπάζει» τέτοιου είδους απάτες.

Οι απαιτήσεις των μελλόνυμφων άλλαξαν. «Κάποτε ζητούσαν σύντροφο ίδιου πολιτικού προσανατολισμού, αν ο άντρας ήταν ΠΑΣΟΚ και του σύστηνα γυναίκα από τη Νέα Δημοκρατία το ραντεβού ακυρωνόταν, αλλά τώρα αυτά έχουν κοπεί, οι πελάτες μου είναι... υπερκομματικοί», ενώ «οι εργαζόμενες γυναίκες έχουν μεγαλύτερη «πέραση» από τις νοικοκυρές, γιατί το οικονομικό είναι πλέον μείζον θέμα».

Εφόσον εμπιστευθείτε τους επαγγελματίες η αποκατάσταση με... «παπά και κουμπάρο» συνήθως ακολουθεί μετά έξι έως οκτώ μήνες. Ωστόσο, για να ανεβείτε τα σκαλιά της εκκλησίας, θα βάλετε βαθιά το χέρι στην τσέπη, αφού στα «πρωτοκλασάτα» γραφεία το τίμημα είναι 700 ευρώ για την επιλογή ενός συντρόφου ζωής από προξενιό.

Έντυπη

ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΝΩΡΙΜΙΩΝ ΑΓΙΟΥ ΒΑΛΕΝΤΙΝΟΥ

ΕΞΩΛΕΚΤΙΚΗ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

 Πέρα από την δύναμη της επικοινωνίας μέσω της γλώσσας υπάρχει και μια άλλη μορφή εξίσου σημαντική, η λεγόμενη εξωλεκτική επικοινωνία. Άλλωστε ο άνθρωπος από την αρχή της ζωής του πρώτα επικοινωνεί εξωλέκτικα και αργότερα έρχεται η ανάπτυξη του λόγου. Είναι απίστευτο το γεγονός ότι οι άνθρωποι σχηματίζουν μια γνώμη για ένα άλλο πρόσωπο πριν καν αυτό μιλήσει αφού πολλοί από εμάς είμαστε θερμοί υποστηριχτές της άποψης πως η πρώτη εντύπωση είναι και η πιο σημαντική. Και είναι μια άποψη πέρα για πέρα αληθινή αφού οι κινήσεις του σώματος και οι εκφράσεις του προσώπου μας προδίδουν τις προθέσεις μας. Η γλώσσα του σώματος είναι ο καλύτερος εκφραστής των συναισθημάτων μας.

Οι μορφασμοί του προσώπου, οι κινήσεις, οι χειρονομίες, η στάση του σώματος και η αύρα ενός ατόμου είναι στοιχεία από τα οποία μπορούμε να αντλήσουμε πληροφορίες για την προσωπικότητα, την οικονομική, κοινωνική, οικογενειακή  και συναισθηματική του κατάσταση. Ακόμα και τα ρούχα που επιλέγουμε να φορέσουμε κάθε φορά, έχουν να κάνουν με την κάθε περίσταση, θέλουμε να εναρμονίζεται με αυτήν.

Επίσης Σημαντικό ρόλο παίζει η απόσταση που υπάρχει ανάμεσα σε δυο ή περισσότερους συνομιλητές. Αναλυτικά αξίζει να αναφέρουμε ότι  υπάρχουν οι εξής ζώνες: 
η ζώνη οικειότητας που κυμαίνεται ανάμεσα στα 15-46 εκατοστά. Νιώθουμε άνετα όταν μέσα σε αυτή τη ζώνη βρίσκονται πολύ οικεία άτομα, όταν δηλαδή ο συνομιλητής μας είναι φίλος ή ο σύντροφος μας ενώ σε περίπτωση που έρθουν τόσο κοντά μας άγνωστοι άνθρωποι ή άνθρωποι που δεν αισθανόμαστε τόσο οικεία μαζί τους νιώθουμε ανασφάλεια και αμηχανία. Η προσωπική ζώνη που κυμαίνεται ανάμεσα στα 46 εκατοστά και τα 1-2 μέτρα. Πρόκειται για την απόσταση που διατηρούμε στις περισσότερες, καθημερινές κοινωνικές συναναστροφές, όπως για παράδειγμα στον επαγγελματικό μας χώρο η σε μια παρέα κοινών φίλων.
 Η κοινωνική ζώνη που φτάνει μέχρι τα 3-6 μέτρα. Είναι η απόσταση που κρατάμε από ξένους. Ενώ πάνω από τα 3-6 μέτρα περνάμε στη δημόσια ζώνη όταν απευθυνόμαστε σε ακροατήριο.

Όλα αυτά τα στοιχεία είναι μείζονος σημασίας σχετικά με τα μηνύματα εξωλεκτικής επικοινωνίας που στέλνει ο πομπός στον δέκτη και όταν αυτά λειτουργούν με επιτυχία δηλαδή όταν δεν περιορίζεται μόνο στην ικανότητα του να μπορεί κάποιος να εκφράζεται μέσα από το σώμα του, αλλά περιλαμβάνει και την έμφυτη ικανότητα του να διαβάζει τη σκέψη των άλλων και να κατανοεί τα συναισθήματα, έτσι όπως αυτά εκφράζονται «σιωπηλά» μέσα από τη σωματική έκφραση και τη βλεμματική επαφή, τότε υπάρχει χημεία ανάμεσα τους.

Ειδικότερα στην προσωπική σχέση δύο ανθρώπων είναι πολύ σημαντική η εξωλεκτική επικοινωνία.  Η γλώσσα του σώματος μπορεί και συνδέει άνδρες και γυναίκες με ένα βλέμμα, με κινήσεις των χεριών, ένα απαλό άγγιγμα.

Ακολουθώντας τη φύση και το ένστικτο άνδρες και γυναίκες επικοινωνούν μεταξύ τους με ένα κώδικα σωματικό και αλάνθαστο. Η πρώτη προσέγγιση, κοινώς το φλερτ, πολλές φορές επιτυγχάνεται μέσω της εξωλεκτικής επικοινωνίας και πολλές φορές τα βλέμματα και τα χαμόγελα κάνουν το παιχνίδι αυτό πιο συναρπαστικό. Το συναίσθημα κωδικοποιείται και εκφράζεται με διαφορετικό τρόπο από άνθρωπο σε άνθρωπο και πως η αποκωδικοποίηση του μηνύματος αποτελεί τελικά θέμα «χημείας».

Πρώτα απ’ όλα όταν κάποιος ενδιαφέρεται κοιτά στα μάτια επίμονα και με «νόημα» και ο ‘’πομπός’ ανταποκρίνεται κοιτώντας με τον ίδιο ή παραπλήσιο τρόπο’. Δεύτερον όταν νιώθουμε έλξη για κάποιον και  βρίσκουμε ενδιαφέρουσα την συζήτηση μαζί του, τότε αυθόρμητα γέρνουμε το σώμα μας ελαφρά προς το μέρος του… όπως αναφέραμε και παραπάνω βρισκόμαστε στην ζώνη οικειότητας. Ένα ωραίο παράδειγμα είναι το σταυροπόδι της γυναίκας που όταν φλερτάρει είναι προς την μεριά του άντρα.

Η απόσπαση προσοχής, αποτελεί τρίτο σημάδι, το οποίο επιτυγχάνεται μέσω κινήσεων, για παράδειγμα οταν μια γυναίκα παίζει με τα ρούχα της, το κολιέ της ή το δαχτυλίδι της τότε είναι ξεκάθαρο πως προσπαθεί να εστιάσει την προσοχή του άλλου σε συγκεκριμένα σημεία του σώματός της. Ανάλογα με το τι παίζει, επιθυμεί να τραβήξει το ενδιαφέρον προς συγκεκριμένα σημεία του κορμιού της ενώ ένας άντρας όταν ασχολείται με τα ρούχα του θέλει να δείξει «κάτι». Αν π.χ. φτιάχνει τη γραβάτα του θέλει να δείξει ότι είναι σίγουρος και δυνατός για τον εαυτό του απέναντι στην γυναίκα που προσπαθεί να προσεγγίσει.

Η γλώσσα του σώματος έχει τη δυνατότητα να αλλάζει ακολουθώντας πάντα μόνο το ένστικτο των πρωταγωνιστών. Αν μη τη άλλο, η γλώσσα του σώματος δεν είναι μια «ξύλινη» γλώσσα που ακολουθεί πιστά τους κανόνες της, αντίθετα είναι το μέσο που ενεργοποιεί και διαχειρίζεται το ένστικτο και εξυπηρετεί τις λειτουργίες του. Οπότε για να τη διαβάσει κανείς χρειάζεται να βάλει σε λειτουργία τις αισθήσεις του, το ένστικτο του και φυσικά τη φαντασία του!

Σκούρτα Νίκη,

Κοινωνιολόγος