17 Μαΐου 2017

LEO BUSCAGLIA ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ



LEO BUSCAGLIA
ΓΕΝΝΗΜΕΝΟΙ ΝΑ ΑΓΑΠΑΜΕ
Στοχασμοί για την Αγάπη
Σ’ αυτό τον κόσμο υπάρχει περισσότερη πείνα για αγάπη και εκτίμηση απ’ ότι για ψωμί- Μητέρα Τερέζα
·        Η αγάπη απαιτεί προσπάθεια. Πεθαίνει όταν την παραμελούμε, όταν αδιαφορούμε ή τη θεωρούμε δεδομένη.
·        Είναι αγέραστη, διαρκεί όσο ανασαίνουμε. Σε μεγαλύτερη ηλικία τα συναισθήματα μπορούν να βαθύνουν, να πλουτίσουν και να γίνουν πιο ανθεκτικά. Η παλιά αγάπη, όπως το παλιό κρασί γίνεται πιο απολαυστική, πιο πολύτιμη, πιο αναζωογονητική και το νόημα της αγάπης έχει κατανοηθεί πληρέστερα στις πιο ώριμες ηλικίες.
·        Μην περιμένετε την αγάπη να έρθει σε εσάς. Παράδειγμα ο σκύλος που είναι ανοιχτός στην αγάπη, με απλά μηνύματα, διόλου απειλητικά και ξεκάθαρα. Μην κάθεστε στωικά χωρίς να ζητάτε αυτό που θέλετε, να λέτε αυτό που αισθάνεστε.
·        Αντισταθείτε στο φόβο της τρωτότητας και της ευαλωτότητας. Μην καταδικάζετε τον εαυτό σας στη μοναξιά από φόβο μην πληγωθείτε, έτσι χάνετε την υπέρτατη χαρά της αληθινής οικειότητας και την ευκαιρία να πετύχετε στην αγάπη.
·        Η αγάπη ξέρει ποιο είναι το ουσιώδες. Μας κάνει να αποδεχόμαστε ο ένας τις ατέλειες του άλλου και να νιώθουμε πιο άνετα με αυτές. Επικεντρωνόμαστε στην εσωτερική ομορφιά που μένει ανεπηρέαστη από το χρόνο.
·        Η αγάπη δεν έχει σχέση με τον ανταγωνισμό. Η νίκη έρχεται μέσα από τη συνεργασία, το συμβιβασμό και το νοιάξιμο για τον άλλο.
·        Η αγάπη θέλει υπομονή και επιμονή. Δεν είναι πάντα όλα ρόδινα όπως στην αρχή της. Αν δεν δείξουμε προσαρμοστικότητα η σχέσεις μας δε θα αντέχουν στο χρόνο.
·        Ζήστε το τώρα. Ζωή είναι ότι συμβαίνει ενώ εμείς χάνουμε πολύτιμο χρόνο ψάχνοντας να βρούμε τι είναι ζωή.
·        Ακόμα κι αν εμείς πείσουμε τον εαυτό μας ότι δε χρειαζόμαστε τους άλλους, εκείνοι μας χρειάζονται. Η αγάπη είναι ο πιο αποτελεσματικός δεσμός: έχει τη δύναμη να φωτίζει, να θεραπεύει, να ενώνει, να εμπλουτίζει, να αποκαθιστά. Το μόνο που χρειάζεται είναι να είμαστε ανοιχτοί σε αυτή.
·        Η αγάπη θέλει ρίσκο. Ότι πραγματικά αξίζει έχει ρίσκο, που αν δεν το παίρνεις χάνεις το νόημα του παιχνιδιού. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να πέτυχε στην αγάπη χωρίς να έχει ρισκάρει ποτέ.
·        Η υγιής αγάπη τρέφεται από τη διαφορετικότητα. Όλοι μας ξεκινάμε από διαφορετικές αφετηρίες, κουβαλάμε διαφορετικά χαρίσματα, δυνατότητες, γνώσεις, αδυναμίες. Δεν είναι δυνατό ούτε επιθυμητό δύο άνθρωποι να είναι ίδιοι. Αυτό αποτελεί πρόκληση και κίνητρο για ανάπτυξη.
·        Το να αγαπάμε σημαίνει να καταθέσουμε την ευτυχία μας στην ευτυχία του άλλου. Όταν αγαπάμε πολλές φορές χρειάζεται να προσαρμόσουμε τις επιθυμίες και τις προτεραιότητές μας. Υπερβαίνουμε το Εγώ μας για το Εμείς.
·        Η καλύτερη κατανόηση του εαυτού μας θα μας φέρει πιο κοντά στην κατανόηση των άλλων. Η αυτογνωσία είναι το πρώτο βήμα για να μπορέσουμε να γνωρίσουμε και τους άλλους.
·        Όλοι, ανεξαρτήτως πλούτου, δύναμης, ευφυΐας ή δόξας έχουμε τη δυνατότητα και το δικαίωμα να αγαπήσουμε και να αγαπηθούμε και αυτό είναι το μεγαλύτερο δώρο της ζωής.
·        Η πικρία καταλήγει μόνο σε πίκρα. Η αρνητικότητα με την οποία βλέπουμε τη ζωή μας συμβάλλει στα προβλήματά μας. Εν ολίγοις στη ζωή παίρνουμε ότι δίνουμε. Σε κανένα δεν αρέσουν τα πικρά φρούτα.
·        Το να χρησιμοποιούμε κάποιον σαν μέσο για δικούς μας σκοπούς (χρήμα, προβολή, ηδονή, φιλοδοξία κ.α.)δεν έχει καμία σχέση με την αγάπη και με την υπέρτατη χαρά που έχει ως συνέπεια η βίωσή της.
·        Η επιστήμη έχει δείξει ότι μια απλή αγκαλιά είναι η πιο εύκολη θεραπεία. Η στοργή και η τρυφερότητα μαζί με την επικοινωνία είναι τα πιο βασικά στοιχεία μιας ευτυχισμένης σχέσης και ο καλύτερος τρόπος να δείξουμε ότι νοιαζόμαστε.
·        Η επικοινωνία προϋποθέτει μία φωνή που μιλάει και ένα αυτί που ακούει. Η ικανότητα να ακούμε είναι ευλογία, πόσο μάλλον με τους ανθρώπους που αγαπάμε.
·        Επικεντρωθείτε στην ευτυχία και όχι στις δυσκολίες. Όσο πιο δύσκολες φάσεις διανύουμε τόσο περισσότερο έχουμε την ανάγκη να νιώσουμε την ευτυχία. Μαζέψτε όσο μπορείτε περισσότερο ευχάριστες εμπειρίες και αναμνήσεις.
·        Εμείς είμαστε υπέυθυνοι για τη ζωή και τα προβλήματά μας. Ο τρόπος που βιώνουμε τις δυσκολίες, αν θα τις δούμε ως ευκαιρίες ανανέωσης, ανάπλασης του εαυτού μας είναι στο χέρι μας προκειμένου να βρούμε λύσεις.
·        Η εμπιστοσύνη είναι μια από τις βασικότερες ιδιότητες της αγάπης. Έχουμε ανάγκη να αισθανόμαστε ασφάλεια με κάποιον, ότι θέλει το καλό μας.
·        Η αγάπη δεν είναι προσωπική υπόθεση. Ότι καλό ή κακό κάνουμε επηρεάζει και τον κόσμο γύρω μας με κάποιο τρόπο. Όταν αλλάζουμε τη ζωή Των ανθρώπων που αγαπάμε, έμμεσα αλλάζουμε και τον κόσμο.
·        Δεν υπάρχει τέλεια αγάπη- υπάρχει μόνο ανθρώπινη αγάπη. Ο μόνος τρόπος για να μάθουμε να αγαπάμε είναι να είμαστε ανοιχτοί και να αγαπάμε.
·        Η κτητικότητα καταλήγει πάντα να καταστρέφει ότι προσπαθεί να προστατεύσει. Η συγχώνευση προκαλεί ανία και εμποδίζει την προσωπική ανάπτυξη.
·        Κρατήστε τον παιδικό ενθουσιασμό, βρείτε χαρά στα μικρά πράγματα, δείτε σαν περιπέτεια την κάθε στιγμή. Η ζωή είναι ένα θαύμα αν τη δούμε με αυτή τη ματιά.
·        Η αγάπη εξυψώνει, οικοδομεί την αυτοεκτίμηση, δε μειώνει ή υποτιμά. Υποτιμώντας τον άνθρωπό μας ουσιαστικά υποτιμούμε και τον εαυτό μας.
·        Η αγάπη απορρίπτει τις ταμπέλες .Στην προσπάθειά μας να εντάξουμε σε κατηγορίες τους ανθρώπους, πολλές φορές ελαχιστοποιούμε την αξία τους και χάνουμε την ευκαιρία να γνωρίσουμε τη γοητεία του διαφορετικού. Αγαπήστε κάποιον όχι παρά τη διαφορετικότητά του, αλλά χάρη σε αυτήν.
·        Η αγάπη απελευθερώνει, δεν περιορίζει. Μας αφήνει να αναπτυχθούμε, δε μας καταπνίγει.
·        Η ευγνωμοσύνη για ότι έχουμε μας κάνει πιο πλήρεις. Τίποτα δεν είναι δεδομένο και αυτονόητο.
·        Τα ασήμαντα πράγματα πολλές φορές βλάπτουν την αγάπη. Καλό θα είναι κάθε τόσο να κάνουμε ένα ξεκαθάρισμα αυτών που μας ενοχλούν.
·        Η προσαρμοστικότητα αποτελεί κλειδί της επιβίωσης. Όλοι και όλα αλλάζουν. Αυτό ισχύει και για την αγάπη. Το βασικό βήμα για να αλλάξουμε τη ζωή μας είναι να αλλάξουμε τη νοοτροπία μας.
·        Η πραγματική πρόκληση της αγάπης είναι να διατηρούμε την προσωπική μας αξιοπρέπεια χωρίς να παραβιάζουμε την αξιοπρέπεια των άλλων.
·        Η αγάπη μας διευρύνει. Στην ουσία μας αποκαλύπτει τον ίδιο μας τον εαυτό, εκφάνσεις του που δεν γνωρίζαμε, τις δυνατότητές μας, νέες ιδέες, οπτικές και αντιλήψεις καθώς και καινούριους τρόπους συμπεριφοράς.
·        Η αγάπη που δίνει κάποιος εξαρτάται από την αγάπη που πήρε, όμως πάντα υπάρχει ελπίδα, αφού η αγάπη μαθαίνεται μέσω της αγάπης.
·        Μια μέρα χωρίς πράξη αγάπης είναι μια μέρα χαμένη. Όταν πρόκειται να δώσουμε αγάπη, οι ευκαιρίες είναι απεριόριστες και μπορούμε να γίνουμε χαρισματικοί.
·        Η αγάπη έχει σπουδαιότερο σκοπό από το να μας κάνει απλώς να νιώθουμε άνετα. Πρέπει να βγούμε από τη ζώνη της άνεσής μας προκειμένου να ανοιχτούμε στον άνθρωπό μας και να βιώσουμε μαζί το υπέρτατο αυτό συναίσθημα.
·        Η αγάπη επιβιώνει όταν υπάρχει ενσυναίσθηση. Ενσυναίσθηση είναι η ικανότητα να κατανοούμε τις σκέψεις και τις απόψεις του άλλου. Ακόμα κι αν δεν ασπαζόμαστε την άποψη του άλλου, μπορούμε να προσπαθήσουμε να την κατανοήσουμε και να δούμε τα πράγματα από τη σκοπιά του.
·        Η ευτυχία που δυο άνθρωποι που αγαπιούνται βρίσκουν ο ένας στον άλλο δεν είναι μία εφήμερη εμπειρία, δημιουργείται από τους ίδιους, μέσω της υπομονής και της συνεχούς προσπάθειας.
·        Δεν πρέπει να είμαστε τέλειοι για να μας αγαπούν. Ο καλύτερος δρόμος για το χτίσιμο μιας υγιούς και αληθινής σχέσης είναι η ειλικρίνεια.
·        Η ανησυχία δεν αφαιρεί τη θλίψη από το αύριο, κλέβει μόνο την χαρά από το σήμερα.
·        Δεν έχουμε δεύτερη ευκαιρία στη ζωή. Δεν πρέπει να παραβλέπουμε το γεγονός της θνητότητάς μας, αλλά να δώσουμε νόημα στον χρόνο που μας δίδεται στη ζωή. Να ζούμε το Τώρα.
·        Η συγχώρεση αρχίζει εκεί που τελειώνει η κατάκριση. Αντίθετα με τα παιδιά, οι ενήλικες κρατούν κακία υπερπροστατεύοντας το ευάλωτο Εγώ τους και δυσκολεύονται να συγχωρήσουν. Η συγχώρεση έρχεται όταν καταφέρουμε να ταυτιστούμε με τους άλλους και να παραδεχτούμε ότι έχουμε κι εμείς αδυναμίες και κάνουμε λάθη.
·        Βασικές λέξεις για την αγάπη: Ευχαριστώ και Συγγνώμη.
·        Το «έχω ανάγκη» είναι διαφορετικό από το «αγαπώ». Η αγάπη είναι άρρηκτα δεμένη με την αυτοπραγμάτωση, την προσωπική μας ολοκλήρωση.
·        Η αγάπη δεν είναι εύκολη, είναι βραβείο για τη δύναμη, το θάρρος και το κουράγιο μας.
·        Η πραότητα και η γλυκύτητα είναι τα βασικά συστατικά για να κερδίσουμε κάποιον και πηγάζουν από τη δύναμη.
·        Η ζωή μπορεί να κατευθύνεται από την αγάπη είτε από το φόβο. Ο φόβος είναι ο περιορισμός της ζωής το «όχι», η αγάπη η απελευθέρωσή της, το «ναι». Μην αναβάλλετε τη ζωή και την αγάπη, πείτε τους «ναι»!

3 Μαΐου 2017

ΜΙΑ ΓΕΝΙΚΗ ΕΠΙΣΚΟΠΗΣΗ ΤΗΣ ΣΥΓΧΡΟΝΗΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΖΩΗΣ



Η Σχέση είναι ένας όρος που σήμερα αναφέρεται στην προσωπική μας ζωή, είναι κάτι το ενεργητικό- πρέπει να ασχοληθείς μαζί της.  Εξαρτάται από την κατάκτηση εμπιστοσύνης ενός άλλου προσώπου, αν πρόκειται να αντέξει στον χρόνο. Φυσικά εδώ βοηθάει και ο έρωτας να βιωθεί μια σχέση καλύτερη ποιοτικά επειδή αυτοί οι δύο άνθρωποι πιστεύουν ο ένας για τον άλλο στην αιωνιότητα και την αποκλειστικότητα. Τα περισσότερα είδη σεξουαλικών σχέσεων έχουν πάρει πια αυτήν την μορφή, το ίδιο και ο γάμος.

Ο γάμος είναι ως μια κοινωνικά αναγνωρισμένη και αποδεκτή σεξουαλική ένωση μεταξύ δύο ατόμων. Όταν δύο άτομα παντρεύονται, καθίστανται συγγενείς μεταξύ τους. Ο γάμος και η συγγένεια είναι πρώτα απ’ όλα τυπικές σχέσεις και τυπικοί δεσμοί. Είναι σχέσεις και δεσμοί που αναγνωρίζονται επίσημα από το δίκαιο του κράτους και παράγουν πολύ συγκεκριμένα έννομα αποτελέσματα πχ. Το κληρονομικό δικαίωμα. Οι ρυθμίσεις αυτές συνδέονται άμεσα με τον χαρακτήρα της οικογένειας και της συγγένειας ως σύνθετου θεμελιακού κοινωνικού θεσμού.
Ο γάμος σαν κοινωνικός θεσμός έχει υποστεί αλλαγές. Παλαιότερα βλέπαμε ότι άντρας ζητούσε την γυναίκα από τον πατέρα της. Ο πατέρας λοιπόν αναλάμβανε να αποκαταστήσει την κόρη του. Η ατομική ελευθερία για την επιλογή συζύγου υποτάσσονταν στα συμφέροντα των γονέων.  Σε αυτό το πλαίσιο γίνεται αντιληπτό ότι οι άνθρωποι δεν ένοιωθαν ή ζητούσαν συναισθηματική εγγύτητα που συνδέουμε με την οικογένεια σήμερα. Οι ερωτικές σχέσεις στα πλαίσια του γάμου δεν θεωρούνταν ως μία πηγή απόλαυσης αλλά ως μια αναγκαιότητα για την γέννηση των παιδιών.
Το μοντέλου του γάμου αρχίζει να αλλάζει ριζικά από την δεκαετία του ‘70 όπου εισάγεται όρος του έρωτα, μοιραζόμαστε κοινές εμπειρίες και οι περισσότεροι γάμοι είναι μεταξύ συνομήλικων.
Σήμερα ο γάμος θα λέγαμε ότι έχει τα εξής χαρακτηριστικά:
1.     Η Μονογαμία που προβλέπεται και από τον νόμο. Κάποιοι παρατηρητές προτείνουν να χαρακτηριστεί ως διαδοχική μονογαμία δηλαδή ότι επιτρέπεται να έχουν πολλούς συζύγους διαδοχικά, κανείς όμως δεν μπορεί να έχει πάνω από ένα σύζυγο κάθε φορά. Να μην ξεχνάμε το θέμα της πίστης είναι μια συμφωνία μεταξύ του ζευγαριού και είναι βασική προϋπόθεση του δυαδικού ευ ζην.
2.     Ο γάμος βασίζεται στην ιδέα του ρομαντικού έρωτα.  Η αμοιβαία συμπάθεια, η έλξη και η συμφωνία χαρακτήρων είναι θεμέλια για ένα γάμο στην σύγχρονη εποχή.
3.     Η οικογένεια που δημιουργείται είναι πατρογραμμική και νεοτοπική.  Η πατρογραμμική διαδοχή συνεπάγεται ότι τα παιδιά παίρνουν το επώνυμο του πατέρα και η νεοτοπική κατοικία συνεπάγεται ότι ένα παντρεμένο ζευγάρι μετοικεί σε μία κατοικία μακριά από εκείνες των οικογενειών τους.
4.     Επίσης η οικογένεια πλέον είναι πυρηνική. Δηλαδή αποτελείται από ένα ή δύο γονείς που  ζουν στο ίδιο νοικοκυριό με τα παιδιά τους. Οι πυρηνικές όμως μονάδες δεν είναι εντελώς αποκομμένες από άλλους συγγενικούς δεσμούς.

 «Ο ΓΑΜΟΣ ΚΑΙ Η ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΕΡΧΟΝΤΑΙ ΩΣ ΠΡΩΤΕΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΞΙΕΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΑ»
Οι έλληνες μέσα από έρευνα της Public Issue που έγινε φαίνεται ότι αγαπούν τον θεσμό του γάμου, της οικογένειας. Αυτό δεικνύει ότι είμαστε ένας λαός πιστός σε παραδοσιακές αξίες.
Σημαντικά επίσης θεωρούμε την εργασία, την μόρφωση, την πατρίδα και την οικονομική ανεξαρτησία ενώ βλέπουμε ότι το χρήμα, η συμμετοχή στα κοινά και τα ακριβά αξεσουάρ (πχ. Καλό αυτοκίνητο) έρχονται τελευταία.
Το γεγονός αυτό μας εξηγεί και τα χαμηλά ποσοστά διαζυγίων που έχουμε. Σε σύγκριση με άλλες χώρες της ευρωπαϊκής κοινότητας. Η Ελλάδα, η Ιταλία και η Ισπανία φαίνεται ότι έχουν τα χαμηλότερα ποσοστά διαζυγίων σε αντίθεση με το Ηνωμένο βασίλειο, την Δανία και την Φιλανδία που φαίνεται να έχουν τα μεγαλύτερα ποσοστά. Το διαζύγιο συνεπάγεται πάντα μια συναισθηματική φόρτιση και μπορεί να δημιουργήσει οικονομικές δυσχέρειες στον έναν ή και στους δύο συζύγους αλλά και για τα παιδιά που βιώνουν το διαζύγιο των γονιών τους σε μικρή ηλικία είναι φοβισμένα και αναστατωμένα και πολλές φορές τείνουν να κατηγορούν και τον εαυτό τους για τον χωρισμό.
Η οικογένεια είναι σημαντική για τους Έλληνες και για όλο τον κόσμο γιατί είναι η πρώτη επιβιωτική μονάδα πάνω στην οποία στηρίχθηκε η δημιουργία ολόκληρων κοινωνιών, κρατών κλπ. Είναι θεμελιώδης βάση του πολιτισμού μας. Ο πιο απλός ορισμός που μπορούμε να της προσδώσουμε είναι μια ομάδα ατόμων που έχουν δεσμούς συγγένειας μεταξύ τους και ζουν κάτω από την ίδια στέγη. Η σημασία της όμως έχει βαθύτερο νόημα. Η Οικογένεια αποτελεί τον πιο σημαντικό πρωτογενή  παράγοντα  κοινωνικοποίησης ενός ατόμου και του δίδει αξίες και αρχές.
Συμπερασματικά ο γάμος δεν κλονίζεται ως θεσμός. Μάλιστα είναι  πιο ποιοτικός και οι άνθρωποι σήμερα είναι πιο ευτυχισμένοι μέσα σε αυτόν, αλλά δεν έχει την διάρκεια που είχε την περίοδο που επικρατούσε το αποκαταστασιακό μοντέλο. Η οικογένεια δεν διαλύεται απλώς μεταβάλλεται. Πρέπει να ενισχύσουμε την ανάπτυξη μιας ποικιλίας οικογενειακών μορφών, αντί να πιστεύουμε ότι ο καθένας πρέπει να συμπιέζεται στο ίδιο καλούπι. Το διαζύγιο δεν αντικατοπτρίζει πάντοτε μια κατάσταση δυστυχίας. Οι άνθρωποι που σε παλαιότερες εποχές θεωρούσαν πως έπρεπε να παραμείνουν σε ατυχείς γάμους μπορούν τώρα να κάνουν ένα νέο ξεκίνημα (χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η δημιουργία παιδιών σε δεύτερο γάμο και οι γονείς μπορεί να είχαν αποκτήσει ήδη παιδιά στον πρώτο τους γάμο).  Η συναισθηματική επικοινωνία –ακριβέστερα, η ενεργός δημιουργία και διατήρηση των σχέσεων- έχει αποκτήσει κεντρική σημασία στη προσωπική και την οικογενειακή ζωή μας. Μια κοινωνιολογική ανάλυση όπως αυτή που μόλις ολοκληρώσαμε δείχνει έντονα ότι πρέπει να προσπαθήσουμε να συμβιβάσουμε τις ατομικές ελευθερίες, στις οποίες οι περισσότεροι από εμάς δίδουν μεγάλη αξία στην προσωπική ζωή, με την ανάγκη να δημιουργήσουμε σταθερές και μόνιμες σχέσεις με τους άλλους ανθρώπους.
Σκούρτα Νίκη,
Κοινωνιολόγος