26 Σεπτεμβρίου 2017

TA ΣΤΑΔΙΑ MIAΣ ΣΧΕΣΗΣ ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑΣ



Όλα ξεκινούν με την πρώτη μάτια, όταν τα δύο βλέμματα θα διασταυρωθούν για πρώτη φορά, πόσο έντονη θα ναι αυτή η αίσθηση και πόσα δευτερόλεπτα θα διαρκέσει αυτό. 
Φυσικά, για κάθε νέα γνωριμία που κάνουμε μαθαίνουμε πάρα πολλά από την συνολική εμφάνιση αυτού του ατόμου και μπορούμε να κάνουμε μια σχετικά εύστοχη υπόθεση (πχ. Για την ταξική του θέση, το στυλ ντυσίματος κ.α.). Οι πρώτες εντυπώσεις είναι καθοριστικές για τις σχέσεις μας με τους άλλους ανθρώπους. Τα πρώτα λεπτά είναι εκείνα τα οποία συχνά θα καθορίσουν αν ο συγκεκριμένος άνθρωπος θα τύχει της προσοχής μας και μετά την πρώτη συνάντηση. Το αν θα υπάρξει συνέχεια μετά από αυτό και αν θα είναι όμορφη εξαρτάται αποκλειστικά από εμάς τους ίδιους και από τις ενδείξεις που έχουμε από τον άλλο. Όπως όταν βλέπουμε μαύρα σύννεφα η κοινή λογική μας λέει ότι θα βρέξει άρα και εμείς πρέπει να φορέσουμε αδιάβροχο. Κάπως έτσι λειτουργούν και οι ανθρώπινες σχέσεις. Οι στενές σχέσεις, Οι σχέσεις οικειότητας. Οι ενδείξεις είναι ένα στοιχείο. Μέσα στις ενδείξεις είναι και οι τρόποι συμπεριφοράς του ατόμου που μας ενδιαφέρει, φυσικά πρέπει να είναι ευγενικοί και να μην ξεφεύγουν από την κανονικότητα εν ολίγοις. Από αυτό το σημείο και έπειτα όταν νιώσουμε έτοιμοι μπορεί να αρχίσει να συμβαίνει και η σωματική επαφή. Η επαφή, το άγγιγμα των άλλων αλλά και το να αγγίζεις εσύ τους άλλους είναι μια πολύ σημαντική ανθρώπινη ανάγκη και έτσι αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι βιώνουν μια κατάσταση ενδιαφέρουσα και παθιασμένη και φυσικά αυτά αποτελούν την απαραίτητη εισαγωγή για περαιτέρω οικειότητες.
Απαραίτητα στοιχεία για μια “στενή επαφή καλύτερου τύπου” είναι το να έχει κάποιος συνεχή επαφή με τα συναισθήματα που τρέφει για την γνωριμία του. Επειδή έχουμε κατηχηθεί με τον μύθο της ακολουθίας, η ερώτηση που συχνά θέτουμε στον εαυτό μας είναι “τι θα γίνει μετά?”, αυτή είναι μια λογική ερώτηση κάτω από κάποιες συνθήκες. Όταν όμως αναρωτιέσαι τι θα γίνει στο μέλλον καταστρέφεις τις περισσότερες φορές την απόλαυση του παρόντος. Αντί να αναρωτιέσαι τι θα γίνει μετά είναι καλύτερα να αναρωτηθείς “ευχαριστιέμαι αυτά που συμβαίνουν τώρα?”. 

Φαντάσου τον εαυτό σου ότι γνωρίζεις ένα άτομο που το βρίσκεις ελκυστικό και είναι φανερό ότι και αυτό βρίσκει εξίσου ελκυστικό εσένα. Συζητάτε, πλησιάζετε ο ένας τον άλλο, και απολαμβάνετε ο ένας την συντροφιά του άλλου και γενικά αισθάνεστε όμορφα. Αν αναρωτιέστε τι θα γίνει μετά διχάζεστε ανάμεσα στην απόλαυση της στιγμής και στην αναμονή του μέλλοντος. Η αναμονή βεβαίως έχει και την θετική της πλευρά. Είναι πολύ εύκολο να υποβιβάζεις τα όμορφα πράγματα που συμβαίνουν τώρα, υπερτιμώντας τα υποτιθέμενα ομορφότερα πράγματα που θα έρθουν. Αν όμως αναρωτηθείς τι θα ήθελες να γίνει στην συνέχει η ειλικρινής απάντηση μπορεί κάλλιστα να είναι “περισσότερο από το ίδιο, παρακαλώ”, ιδίως αν είσαι στην θέση της γυναίκας που γνωρίζει έναν άντρα, επειδή οι γυναίκες είναι συνηθισμένες να μην εισακούγονται συχνότερα οι επιθυμίες τους.  Στην σεξουαλική συμπεριφορά είναι συνήθως σιωπηρά συμφωνημένο ότι, αυτό που γίνεται στην συνέχεια είναι ζωτικής σημασίας και μόνο για να επικυρώσει αυτό που έχει ήδη συμβεί. Αν μπορούμε να γίνουμε πιο ξεκάθαροι σχετικά με τις ανάγκες μας, μπορούμε και να διευκρινίσουμε και την σημασία των ενεργειών μας.
 Το πέρασμα από τον φόβο και την ευγένεια στην πραγματική, ανοιχτή και  ξεκάθαρη επικοινωνία είναι η αρχή για μια σχέση που μπορείς να την απολαύσεις συνειδητά. Για παράδειγμα τα χείλη μας είναι πολύ πιο ευαίσθητα από το υπόλοιπο δέρμα μας γι αυτό το φιλί στο στόμα είναι αναμφισβήτητα σεξουαλικότερο από το φιλί στο μάγουλο.
Ούτως ή άλλως κανένας μας δεν μπορεί να ζήσει μια ολοκληρωτικά ανέραστη ζωή, η σεξουαλικότητα μας είναι και αυτή αναπόσπαστο μέρος της ύπαρξης μας, όπως είναι οι αισθήσεις μας, οι σκέψεις μας,  και άρα είναι αδύνατο να την απομονώσουμε από την συνολική μας υπόσταση. Δεν είναι ρεαλιστικό κανείς να αγνοεί το στοιχείο της σεξουαλικότητας  γιατί η αγνόηση αυτού του στοιχείου δεν βοηθάει τη βαθύτερη κατανόηση των σχέσεων. 
Επίσης δεν μπορεί κανείς να παραβλέψει το γεγονός ότι υπάρχουν δύο καταστάσεις που συμβαίνουν ταυτόχρονα όταν υπάρχει επιθυμία. Ο εγκεφαλικός πόθος  για κάποιον γιατί το μυαλό μας και η σκέψη μας καθορίζει τι είναι “σεξουαλικό” και τι “μη σεξουαλικό” για εμάς και φυσικά ο σωματικός πόθος, η αόρατη αύρα που σε έλκει.
Η σεξουαλικότητα μπορεί να φέρει δύο ανθρώπους κοντά όσο τίποτε άλλο.

Νίκη Σκούρτα, 
Κοινωνιολόγος

6 Σεπτεμβρίου 2017

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟ



*Όπως έχει πει και κάποιος λάτρης της εποχής, «ο χειμώνας είναι έργο χαρακτικής, η άνοιξη ακουαρέλας, το καλοκαίρι είναι μια ελαιογραφία, ενώ το φθινόπωρο είναι ένα μωσαϊκό όλων των παραπάνω». 
*Τα χρυσοκίτρινα φύλλα πεσμένα στο έδαφος που μυρίζει βροχή, ακόμη και ο ήχος τους όταν τα πατάμε είναι από τα πιο όμορφα, απλά αλλά γοητευτικά (οπτικοακουστικά) θεάματα που μας προσφέρει η φύση. 
*Ξεφορτωνόμαστε τον καύσωνα του καλοκαιριού, δεν υποφέρουμε από τις αλλεργίες της άνοιξης και δεν τουρτουρίζουμε από το κρύο του χειμώνα. 
*Είναι η ιδανική περίοδος για να εξερευνήσουμε την ορεινή Ελλάδα, που μοιάζει να «φτιάχτηκε» για αυτή την εποχή: Ένα σαββατοκύριακο στο χρυσαφένιο δάσος της Τσαγκαράδας στο Πήλιο ή μια βόλτα στην άγρια ομορφιά των Πρεσπών θα σας κάνει να ξεχάσετε τις πρόσφατες μίνι αποδράσεις σας στα ελληνικά νησιά. 
*Ακόμη και για εσάς, τους λάτρεις της θάλασσας όμως, το ελληνικό κλίμα είναι γενναιόδωρο: Εδώ το φθινόπωρο δεν απέχει και τόσο πολύ από τα καιρικά δεδομένα του καλοκαιριού. Πολλοί μάλιστα, θεωρούν το Φθινόπωρο την καλύτερη εποχή για τους φανς του ψαροτούφεκου και των καταδύσεων. 
*Τα ξενοδοχεία και οι ξενώνες βάζουν επιτέλους στην άκρη την επιγραφή «high season», ρίχνουν τις τιμές τους και επιτέλους διαθέτουν ελεύθερα δωμάτια, χωρίς να χρειάζεται να ψάξεις σε όλο το διαδίκτυο και να πάρεις δεκάδες τηλέφωνα μέχρι να βρεις διαθεσιμότητα.

*Κατεβάζουμε τα πιο ζεστά μας ρούχα από τις ντουλάπες και αισθανόμαστε ήδη την ανανέωση. 
*Σταματάμε τις εξαντλητικές δίαιτες στις οποίες επιδιδόμαστε μόνο και μόνο για μια θέση στον ήλιο της παραλίας και αισθανόμαστε άνετα μέσα στα ρούχα που καλύπτουν… περισσότερο σώμα. 
*Ευκαιρία για ανανέωση και στο σπίτι μας: Δεν χρειάζονται χρήματα για διακοσμητικό «make over» στον χώρο μας.
*Αυτή την περίοδο κάνουμε… αποτοξίνωση. Το δέρμα μας επιτέλους αναπνέει μετά από ατελείωτα sessions ηλιοθεραπείας και συσσώρευσης UVA, τα καθημερινά φαγοπότια των διακοπών αραιώνονται και ηρεμούμε μετά από μια έντονη περίοδο. 
*Στις γεύσεις της εποχής επιστρέφουν τα ζουμερά πορτοκάλια, τα «τυχερά» ρόδια αλλά και τα αγαπημένα μας κάστανα
*Τα πάρκα έχουν την τιμητική τους. Ελαφρύ αεράκι, σκηνικό από φθινοπωρινά φύλλα, ποδηλάτες όσο ακόμη το επιτρέπει ο καιρός, όλα τα συστατικά για την ιδανική βόλτα είναι παρόντα.
*Δεν είναι τυχαίο που αυτή την περίοδο «φορτσάρουμε» και στον επαγγελματικό τομέα. Η ράθυμη διάθεση του Αυγούστου τελειώνει, όλοι επιστρέφουν δυναμικά και φτάνουν στο peak της παραγωγικότητας, σε αντίθεση με τις υπόλοιπες περιόδους της χρονιάς, μετά τα Χριστούγεννα ή το Πάσχα για παράδειγμα που δεν έχουμε καμία όρεξη
*Το Φθινόπωρο σηματοδοτεί μια νέα αρχή για όλους. Από τους φοιτητές που ξεκινούν τώρα την πιο ανέμελη περίοδο της ζωής τους, τους μαθητές που ξαναγεμίζουν τα σχολεία μέχρι και τον καθένα από εμάς που βλέπει τον Σεπτέμβριο ως την πραγματική Πρωτοχρονιά, τα νέα σχέδια και οι αποφάσεις μας δίνουν δύναμη να ξεκινήσουμε την σεζόν.  
να δουλέψουμε. .
*Διανύουμε την πιο ρομαντική εποχή του έτους. Αναμεμιγμένες με γλυκιά μελαγχολία, οι νότες ρομαντισμού βρίσκονται από τα απαλά, γήινα χρώματα της φύσης, μέχρι τον ήχο της βροχής και τη διάθεση «χουχουλιάσματος» που εντείνεται επικίνδυνα. 


Η ζωή στην επαρχία



Ρυθμοί αργοί, σχεδόν νωχελικοί, αλλά και πιο ανθρώπινοι. Κοντά στη φύση, στον καθαρό αέρα και στις έννοιες της συλλογικότητας ή της κοινότητας, που επιβιώνουν ακόμη. Μια νέα αρχή στην Περιφέρεια, αλλά και ένα παράθυρο στη μακροζωία, όπως αναφέρουν όλο και συχνότερα επιστημονικές έρευνες. Γεγονός πάντως είναι ότι στην Ελλάδα όλο και περισσότεροι όχι μόνο σκέφτονται τη διαμονή και την εργασιακή αποκατάσταση στην Περιφέρεια, αλλά λαμβάνουν τη σχετική γενναία απόφαση και αγκαλιάζουν την άλλοτε παρατημένη και εγκαταλειμμένη ύπαιθρο χώρα. 

Τον δρόμο της επιστροφής στην ελληνική περιφέρεια ακολουθούν τα τελευταία χρόνια και πολλοί κάτοικοι της Αθήνας. Ξεκινώντας τη λειτουργία ενός ξενώνα στα Ζαγοροχώρια. και συγκεκριμένα στο χωριό Ανω Πεδινά, ο 45χρονος επιχειρηματίας κ. Γιάννης Αυλωνίτης έριξε μαύρη πέτρα πίσω του και εγκατέλειψε την Αθήνα. «Ηταν όνειρο ζωής να ζήσω στην επαρχία. Πίστευα και πιστεύω ότι μου ταιριάζουν περισσότερο οι ρυθμοί της» λέει. Στο ηπειρώτικο χωριό ζει και δραστηριοποιείται τα τελευταία τριάμισι χρόνια. Νωρίτερα, όταν εργαζόταν ως εμπορικός αντιπρόσωπος, «το πρώτο μέλημά μου ήταν να ταξιδεύω στην Περιφέρεια με κάθε ευκαιρία, ακόμη και με διάφορες προφάσεις, αν ήταν εφικτό».

Θα διαβάσω τα βιβλία μου, θα παρακολουθήσω
 τα σεμινάρια μαγειρικής ή τις εκδρομές για αναζήτηση μανιταριών που κάνει ο τοπικός πολιτιστικός σύλλογος,θα συμμετάσχω στις πεζοπορικέςεκδρομές και στο ράφτινγκ στον Βοϊδομάτη,στον Αώο και στον Αραχθο». Το αντίστοιχο 24ωρο στην Αθήνα τού θυμίζει «έναν εφιάλτη που τέλειωσε». «Ξύπνημα στις 8, μία ώρα μέσα στο αυτοκίνητο να πάω στο γραφείο και μία να γυρίσω, πρωινός καφές στο πόδι, ωράριο ως αργά το απόγευμα και ύπνο με την τηλεόραση ανοιχτή και το νανούρισμα των σίριαλ στον καναπέ» περιγράφει ο κ. Αυλωνίτης. 


«Οι ρυθμοί ζωής στην ύπαιθρο είναι σαφώς και αντικειμενικά καλύτεροι, πιο κοντά στις πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων» επισημαίνει η κλινική ψυχολόγος κυρία Μίνα Χριστοπούλου, υπογραμμίζοντας ότι «η εξοικονόμηση χρόνου στις μετακινήσεις,η αύξησητου ελεύθερου χρόνου,η άμεση επαφή με τη φύση,η συρρίκνωση του κόστους ζωής, καθώς οι οικονομικές απαιτήσεις είναι λιγότερες και μικρότερες, εξασφαλίζουν ηρεμία, ευφορία και θετικότερη αντιμετώπιση της ζωής».

«Η μακροζωία είναι στοιχείο,θα έλεγα, συνυφασμένο με τη ζωή στην ύπαιθρο. Τόσα χρόνια, υπηρετώντας
 σε διάφορα νησιά- την Πάτμο,την Κάλυμνο,τους Λειψούς τώρα-, διαπιστώνω ότι υπάρχουν πολλοί υπερήλικοι που διατηρούν καλή υγεία και κυρίως αυτοεξυπηρετούνταιάρτια. Πού αλλού να αποδοθεί αυτό παρά στα οφέλη των ρυθμών ζωής της επαρχίας;»τονίζει από την πλευρά του ο γιατρός, παθολόγος την ειδικότητα, κ. Γιώργος Τσουκαλάς. Εχοντας ζήσει περίπου μία δεκαετία στην Αθήνα, ο κ. Τσουκαλάς δεν συνήθισε ποτέ «τους εξοντωτικούς, απάνθρωπους ρυθμούς ζωής. Μόλις αποφοίτησα από την Ιατρική Σχολή και πήρα, αργότερα, την ειδικότητα, δεν το σκέφτηκα στιγμή. Εφυγα.Πρώτα στην Πάτμο και μετά σε άλλα νησιά των Δωδεκανήσων,στις Κυκλάδες και τώρα στους Λειψούς». Ο κ. Τσουκαλάς εντοπίζει τις πιο σημαντικές, ποιοτικές διαφορές της ζωής στην ύπαιθρο από τη ζωή στην Αθήνα «στον περισσότερο ελεύθερο χρόνο και στη δυνατότητα να ρυθμίσεις τη ζωή σου σαν να βρίσκεσαι μονίμως σε διακοπές. Εξάλλου και τα όποια προβλήματα με τις κακοκαιρίες του χειμώνα και τους αποκλεισμούς μόνο προσωρινά είναι. Η ζωή ξαναμπαίνεισύντομα στους ρυθμούς της και πάντα υπάρχει η δυνατότητα για μια καλή τονωτική και αναζωογονητική βουτιά στη θάλασσα» καταλήγει. 


ΒΡΕΤΑΝΙΑ 
Δύο ως τέσσερα επιπλέον χρόνια ζωής 
Σ το Ηνωμένο Βασίλειο η... έξοδος προς τα αγροκτήματα και τις κωμοπόλεις της υπαίθρου κέντρισε το ενδιαφέρον της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας από την πλευρά του οφέλους για τη δημόσια και ατομική υγεία. Τα αποτελέσματα υπήρξαν αποκαλυπτικά. Σε ένα βάθος εξαετίας (2001-2007) διαπιστώθηκε ότι οι κάτοικοι στην αγγλική ύπαιθρο, αλλά και όσοι επέλεγαν στο μεσοδιάστημα να εγκαταλείψουν τα μεγάλα αστικά κέντρα, είχαν αυξήσει το προσδόκιμο ζωής τους από δύο ως τέσσερα χρόνια, ενώ και η ποιότητα ζωής τους συνολικά είχε βελτιωθεί από οικονομική και κοινωνική σκοπιά. 

Περισσότερος ελεύθερος και διαθέσιμος χρόνος για δημιουργικές δραστηριότητες, για την οικογένεια και για το φιλικό περιβάλλον, ευκαιρίες για χόμπι που άπτονται της ζωής κοντά στη φύση, σύσφιγξη των κοινωνικών επαφών και σχέσεων, επαρκέστερη οικονομική κάλυψη των προσωπικών και οικογενειακών αναγκών είναι μερικά μόνο από τα στοιχεία που συνέβαλαν στην αποβολή του όποιου άγχους, στη βελτίωση της διατροφής και στην αύξηση της σωματικής άσκησης, θεμελιωδών παραγόντων για τη διατήρηση της καλής υγείας και για την επίτευξη μακροημέρευσης.