ΑΓΑΠΗ

Η αγάπη είναι ένα αίσθημα που όλοι αξιώνουμε. Πριν όμως ξεκινήσουμε οποιαδήποτε αναφορά στην έννοια της αγάπης είναι απαραίτητο να την ορίσουμε, και αυτό γιατί πολλές σημαντικές λέξεις όπως η λέξη Ελευθερία, Δημοκρατία, Ειρήνη, έχουν χάσει το νόημα τους και ο καθένας τις χρησιμοποιεί όπως τον εξυπηρετεί. Πρέπει επομένως να ξεκαθαρίσουμε ότι η ΑΓΑΠΗ δεν είναι συναίσθημα, όσο και αν προσπαθούν οι λογοτέχνες και οι συγγραφείς να μας πείσουν ότι είναι. Έχουν χυθεί τόνοι μελάνης και δεν μπορούμε να την προσδιορίσουμε. Η αγάπη λοιπόν δεν είναι συναίσθημα, είναι μια βουλητική κατάσταση και όταν λέμε Αγαπώ, ουσιαστικά εννοούμε τι κάνω για εσένα.

Πως όμως ορίζεται σαν βουλητική κατάσταση? Δεν μπορεί να νοηθεί η αγάπη με μια δήλωση αλλά με μια σειρά από πράξεις. Σύμφωνα με τον Έριχ Φρόμ η αγάπη συνίσταται σε:

·       Γνώση

·       Φροντίδα

·       Σεβασμός

Η γνώση είναι κάτι εσωτερικό που με σπρώχνει, που με υποκινεί να θέλω να μάθω για σένα. Πχ. Αν σας ρώταγα τώρα που βρίσκεται ο σύντροφος σας και μου λέγατε «Που θες να ξέρω?»  Θα με είχατε πείσει ότι ον αγαπάτε?

-Τι νούμερο παπούτσι φοράει?

- Τι φαγητό του αρέσει?

-  Ποιες είναι η επιθυμίες του?

-  Πως αντιδράει σε στενάχωρα γεγονότα?

Ο σεβασμός είναι να δημιουργώ όρους, προϋποθέσεις και συνθήκες ώστε το άτομο που λέω ότι σέβομαι να ολοκληρώνεται σαν προσωπικότητα και να προάγεται. Πχ θέλει να κάνει μεταπτυχιακό.

Η ευθύνη είναι όταν το ταίρι μας κάνει κάτι επιλήψιμο, μια ανεύθυνη και ανεπίτρεπτη συμπεριφορά. Ο σύντροφος μας πρέπει να αισθάνεται συνένοχος και όχι κατήγορος, να προσπαθεί να βελτιώσει εκατέρωθεν. Πχ. Μπήκε στο λεωφορείο χωρίς εισιτήριο. Ο στοργικός σύντροφος βλέπει τα καλά μας στοιχεία και τις δυνατότητες που έχουμε και μας ενθαρρύνει. Με αυτόν τον τρόπο εξελίσσεται και ο ίδιος.

Δεν αγαπούν όλοι οι άνθρωποι. Αν αγαπούσαν δεν θα είχαμε έλλειμμα αυτήν την στιγμή. Έχουμε έλλειμμα γιατί όλοι θέλουν την αγάπη. Έχουμε ζήτηση αλλά δεν έχουμε προσφορά και το βλέπουμε έντονα την εποχή που ζούμε.

Η αγάπη ασκείται από θέση ισχύος, ποιος σε μαθαίνει να αγαπάς?... αυτός που σε μαθαίνει να μιλάς.

Όταν λέμε από θέση ισχύος εννοούμε ότι τη αγάπη δεν μπορεί να την προσφέρει ένα μωρό ή ένα παιδί. Η αγάπη νοείται από την ικανότητα της προσφοράς.

Σήμερα οι άνθρωποι έχουν μάθει να θέλουν, να ζητάνε, έχουν μάθει να παίρνουν και όχι να μοιράζονται. Όταν σήμερα οι οικογένειες κάνουν ένα παιδί δεν έχουν μάθει να μοιράζονται.

Αν θέλουμε να συμβιώσουμε αρμονικά το πλαίσιο μιας σχέσης οφείλουμε όχι μόνο να παίρνουμε αλλά και να δίνουμε. Αυτό προσδιορίζει τον ενήλικα, τον ώριμο άνθρωπο. Μόνο τα μωρά παίρνουνε και δεν πληρώνουν το τίμημα.

Τα γραφεία «ΠΑΠΠΑΣ» δίνουν το στέρεο έδαφος πάνω στο οποίο μπορούμε να περπατήσουμε και να κάνουμε πράξη την ΑΓΑΠΗ. Ο γάμος, το συνοικέσιο δεν είναι τυχαίο, στα γραφεία μας έχουμε κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, ανθρώπους που τηρούν το απόλυτο ταίριασμα.

Αλμα Κωνστάντιου,

Σύμβουλος ψυχικής υγείας