ΜΟΝΑΞΙΑ

1)    Δεν είμαστε μόνοι όταν νιώθουμε μόνοι: Πολλοί από εμάς έχουμε την τάση να νιώθουμε ότι είμαστε οι μοναδικοί πολεμιστές μιας άνισης μάχης που στοχεύει στην καρδιά και τα συναισθήματά μας. Δεν είμαστε όμως μόνοι σε αυτό στην πραγματικότητα. Υπάρχουν γύρω μας τόσοι άλλοι άνθρωποι που βιώνουν ακριβώς τα ίδια πράγματα. Πάντα υπάρχει κάποιος που νιώθει όπως εμείς.

2)    Κάποιες φορές πρέπει να χαθούμε για να βρούμε αυτό που ψάχνουμε: Λένε πως το καλύτερο μονοπάτι εμφανίζεται μπροστά μας όταν έχουμε χάσει εντελώς το δρόμο μας. Το πρώτο βήμα για να ζήσουμε όπως θέλουμε είναι η παραπάνω συνειδητοποίηση. Το δεύτερο βήμα είναι να αποχαιρετήσουμε το κομμάτι της ζωής μας που δε μας κάνει να ζούμε όπως θέλουμε. Αναμφίβολα μια μεγάλη αλλαγή είναι τρομακτική και επίπονη είναι όμως ταυτόχρονα διδακτική και εποικοδομητική.

3)    Σε κάθε δυσκολία κρατάμε θετική στάση: Οι ειδικοί εξηγούν ότι το μεγαλύτερο κομμάτι της λύπης μας προέρχεται από τη συμπεριφορά μας. Ένας χαρούμενος άνθρωπος δεν είναι κάποιος που όλα έρχονται στη ζωή του όπως τα έχει υπολογίσει , είναι κάποιος που αντιμετωπίζει θετικά κάθε κατάσταση. Την επόμενη φορά χαμογελάστε σε κάθε κατάσταση που αντιμετωπίζετε.

4)    Το κλειδί είναι η αποδοχή: Η αποδοχή του εαυτού μας και των συνθηκών που πρέπει να οριστούν με τον συγκεκριμένο τρόπο αυτό το διάστημα. Οι μεγαλύτερες απογοητεύσεις στη ζωή είναι αποτέλεσμα μεγάλων προσδοκιών που δεν ευδοκίμησαν. Καλούμαστε να δεχτούμε το αίσθημα της απώλειας, της μοναξιάς. Πέφτουμε, σηκωνόμαστε, προχωράμε παρακάτω.

5)    Αντιμετώπισε τη μοναξιά:

·        Σκέψου ότι δεν είσαι πραγματικά μόνος. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι εκεί έξω που επιθυμούν μια συντροφιά.

·        Κάνε πράγματα και δραστηριότητες που σε ευχαριστούν και δες τη ζωή σου πιο αισιόδοξα και θετικά. Οι βόλτες, η μουσική, ο χορός, οι ταινίες, οι εκδρομές, τα διάφορα χόμπυ, ακόμα και ο εθελοντισμός μας βοηθούν όχι μόνο να νιώσουμε καλύτερα, αλλά και να έρθουμε σε επαφή με άλλους ανθρώπους.

·        Αγάπησε τον εαυτό σου. Πώς θέλεις να σε αγαπήσουν οι άλλοι αν δεν αγαπήσεις εσύ πρώτα τον εαυτό σου; Άρχισε να τον φροντίζεις, να τον περιποιείσαι και να τον αγαπάς λοιπόν! Η χαμηλή αυτοεκτίμηση δε βοηθάει να αντιμετωπίσεις τη μοναξιά. Αγάπησε τις ατέλειές σου και κάνε τις σήμα κατατεθέν σου!

Αγγελική Καρκάνη, Ψυχολόγος

ΕΓΓΥΤΗΤΑ - ΟΙΚΕΙΟΤΗΤΑ

ΠΟΣΩ ΕΠΗΡΕΑΖΕΙ ΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΤΗΝ ΕΡΩΤΙΚΗ ΜΑΣ ΣΧΕΣΗ

ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Ο  πιο απλός ορισμός που μπορούμε να δώσουμε σε αυτήν την λέξη είναι μια ομάδα ατόμων που έχουν δεσμούς συγγένειας μεταξύ τους και  ζουν κάτω από την ίδια στέγη. Η σημασία της όμως  έχει βαθύτερο νόημα.  Η Οικογένεια αποτελεί τον πιο σημαντικό πρωτογενή  παράγοντα  κοινωνικοποίησης ενός ατόμου μέσα σε μια κοινωνία.

Αρχικά είναι μια αγκαλιά. Βρίσκουμε την στοργή, την αγάπη και αναπτύσσουμε την επικοινωνία από αυτήν και μέσω αυτής…  ο άνθρωπος κατά την δημιουργία της καλύπτει βιολογικές και συναισθηματικές ανάγκες. Το περιβάλλον που υπάρχει σε κάθε μια από αυτές παίζει σημαντικό ρόλο ώστε το παιδί να μπορέσει να ξεδιπλώσει τα φτερά του και να εξελιχθεί τόσο ατομικά όσο και κοινωνικά , όσων αφορά την δημιουργία ηθικών αξιών, πεποιθήσεων… καθορίζει ακόμα και τα γούστα μας αλλά και τα ενδιαφέροντα μας. Το κάθε μέλος της οικογένειας επηρεάζει και ταυτόχρονα επηρεάζεται από τα υπόλοιπα. Δεν είναι τυχαίο που το βρέφος  ξεστομίζει σαν πρώτες λέξεις τις: μαμά και μπαμπά. Αυτό αποδεικνύει  ισχυρούς δεσμούς αγάπης και εξάρτησης και δια μέσου αυτών δημιουργείται η συνοχή της οικογένειας . τα κομμάτια της (η μαμά και ο μπαμπάς) είναι ενωμένοι  και υπάρχει αλληλεξάρτηση μεταξύ τους. Είναι μείζονος σημασίας να υπάρχει καλό κλίμα σε αυτήν καθώς όσο καλύτερα νιώθει το παιδί μέσα στην οικογένειά του, τόσο ευκολότερα μπορεί να προσαρμοσθεί στο περιβάλλον του σχολείου και κατ’ επέκταση στο κοινωνικό περιβάλλον. Αυτή είναι που πλάθει και διαμορφώνει την προσωπικότητα του ατόμου, και αυτή είναι που προετοιμάζει το μελλοντικό πολίτη της χώρας. 

Γιατί είναι όμως τόσο σημαντική η δημιουργία της?

Διαιώνιση του είδους μας αρχικά αλλά ταυτόχρονα διαιώνιση ήθους, κουλτούρας και πολιτισμού.

Επίσης η έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για την δημιουργία γονικής σχέσης.  Σαν σχέση λοιπόν είναι κάτι που βιώνεται.  Το βίωμα αυτό είναι στόχος αλλά και μέσο  διαπαιδαγώγησης. O άνθρωπος εδώ παρουσιάζεται δοτικός. Θέλει να φροντίσει, να διαπαιδαγωγήσει, να προστατεύσει,  να “μεγαλώσει” το πιο σημαντικό κομμάτι του εαυτού του. Γίνεται  δημιουργικός, δίνει γνώσεις, μοιράζεται  στιγμές και εμπειρίες,  νιώθει ευτυχία και αυτάρκεια. Μαθαίνει μια άλλη μορφή αγάπης, την ανιδιοτελή.  Ζει.  Ζει στιγμές γέλιου και διαμάχης που σε δύο ώρες είναι σαν να μην έγιναν ποτέ. Κάνει όνειρα, συγχωρεί, πιστεύει, εμπιστεύεται, αναπτύσσεται και ωριμάζει.  Η οικογένεια, ο γάμος, οι συγγενείς, το εύρος και το βάθος των κοινωνικών σχέσεων, είναι καθοριστικοί παράγοντες για την ευτυχία.

Σκούρτα Νίκη,

Κοινωνιολόγος