ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ

Ο  πιο απλός ορισμός που μπορούμε να δώσουμε σε αυτήν την λέξη είναι μια ομάδα ατόμων που έχουν δεσμούς συγγένειας μεταξύ τους και  ζουν κάτω από την ίδια στέγη. Η σημασία της όμως  έχει βαθύτερο νόημα.  Η Οικογένεια αποτελεί τον πιο σημαντικό πρωτογενή  παράγοντα  κοινωνικοποίησης ενός ατόμου μέσα σε μια κοινωνία.

Αρχικά είναι μια αγκαλιά. Βρίσκουμε την στοργή, την αγάπη και αναπτύσσουμε την επικοινωνία από αυτήν και μέσω αυτής…  ο άνθρωπος κατά την δημιουργία της καλύπτει βιολογικές και συναισθηματικές ανάγκες. Το περιβάλλον που υπάρχει σε κάθε μια από αυτές παίζει σημαντικό ρόλο ώστε το παιδί να μπορέσει να ξεδιπλώσει τα φτερά του και να εξελιχθεί τόσο ατομικά όσο και κοινωνικά , όσων αφορά την δημιουργία ηθικών αξιών, πεποιθήσεων… καθορίζει ακόμα και τα γούστα μας αλλά και τα ενδιαφέροντα μας. Το κάθε μέλος της οικογένειας επηρεάζει και ταυτόχρονα επηρεάζεται από τα υπόλοιπα. Δεν είναι τυχαίο που το βρέφος  ξεστομίζει σαν πρώτες λέξεις τις: μαμά και μπαμπά. Αυτό αποδεικνύει  ισχυρούς δεσμούς αγάπης και εξάρτησης και δια μέσου αυτών δημιουργείται η συνοχή της οικογένειας . τα κομμάτια της (η μαμά και ο μπαμπάς) είναι ενωμένοι  και υπάρχει αλληλεξάρτηση μεταξύ τους. Είναι μείζονος σημασίας να υπάρχει καλό κλίμα σε αυτήν καθώς όσο καλύτερα νιώθει το παιδί μέσα στην οικογένειά του, τόσο ευκολότερα μπορεί να προσαρμοσθεί στο περιβάλλον του σχολείου και κατ’ επέκταση στο κοινωνικό περιβάλλον. Αυτή είναι που πλάθει και διαμορφώνει την προσωπικότητα του ατόμου, και αυτή είναι που προετοιμάζει το μελλοντικό πολίτη της χώρας. 

Γιατί είναι όμως τόσο σημαντική η δημιουργία της?

Διαιώνιση του είδους μας αρχικά αλλά ταυτόχρονα διαιώνιση ήθους, κουλτούρας και πολιτισμού.

Επίσης η έμφυτη ανάγκη του ανθρώπου για την δημιουργία γονικής σχέσης.  Σαν σχέση λοιπόν είναι κάτι που βιώνεται.  Το βίωμα αυτό είναι στόχος αλλά και μέσο  διαπαιδαγώγησης. O άνθρωπος εδώ παρουσιάζεται δοτικός. Θέλει να φροντίσει, να διαπαιδαγωγήσει, να προστατεύσει,  να “μεγαλώσει” το πιο σημαντικό κομμάτι του εαυτού του. Γίνεται  δημιουργικός, δίνει γνώσεις, μοιράζεται  στιγμές και εμπειρίες,  νιώθει ευτυχία και αυτάρκεια. Μαθαίνει μια άλλη μορφή αγάπης, την ανιδιοτελή.  Ζει.  Ζει στιγμές γέλιου και διαμάχης που σε δύο ώρες είναι σαν να μην έγιναν ποτέ. Κάνει όνειρα, συγχωρεί, πιστεύει, εμπιστεύεται, αναπτύσσεται και ωριμάζει.  Η οικογένεια, ο γάμος, οι συγγενείς, το εύρος και το βάθος των κοινωνικών σχέσεων, είναι καθοριστικοί παράγοντες για την ευτυχία.

Σκούρτα Νίκη,

Κοινωνιολόγος