ΠΑΠΠΑΣ: ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΝΩΡΙΜΙΩΝ

ΠΑΘΟΣ

Το πρώτο πράγμα που μας έρχεται στο μυαλό όταν ακούμε τη λέξη πάθος είναι το ερωτικό πάθος, αυτή η ακατανίκητη δύναμη που μας κυριεύει και που κάποτε μας ωθεί και στα άκρα και που σχεδόν πάντα προσανατολίζεται σε ένα πρόσωπο κάθε φορά. Και ποιο είναι το κύριο χαρακτηριστικό του πάθους? Ότι δεν παύει να υπάρχει μέσα μας αν δεν βρει έναν τρόπο να εκφραστεί και κυρίως να αποφορτιστεί. Αναμφισβήτητα αποτελεί ένα από τα πιο δυνατά ανθρώπινα ένστικτα, το παράδοξο όμως του πράγματος είναι ότι παίζει διαφορετικό ρόλο η σημαντικότητά του για τον κάθε άνθρωπο ξεχωριστά. Υπάρχουν λοιπόν άνθρωποι που άγονται και φέρονται εξολοκλήρου από το ερωτικό τους πάθος, γίνονται απόλυτα έρμαια , ενώ κάποιοι άλλοι μοιάζουν να παραμένουν ανέπαφοι από αυτή την ορμή και στις ερωτικές τους σχέσεις αλλά και γενικότερα στη ζωή τους.
Τι ρόλο παίζει λοιπόν το πάθος στις ερωτικές μας σχέσεις ? Το μεγαλύτερο για τους περισσότερους από μας. Αποτελεί το κίνητρο το οποίο μας οδηγεί στο να ζητήσουμε την αποκλειστικότητα του ερωτικού μας αντικειμένου και πολλές φορές αποτελεί την απαρχή ενός ερωτικού δεσμού ή μιας σχέσης ζωής. Όσο όμως σημαντικό είναι να μην εκλείψει το πάθος από τη σχέση άλλο τόσο σημαντικό είναι να βρεθούν οι κατάλληλες εκείνες ισορροπίες που θα σταθεροποιήσουν τη σχέση ώστε ν’αντέξει στο χρόνο. Πόσο μπορεί ν’αντέξει η σχέση όταν οι σύντροφοι βρίσκονται μονίμως σε ένταση? Γιατί αυτό είναι το πάθος : ένταση. Δυστυχώς φαίνεται ότι, όπως σε όλα τα πράγματα που κυριαρχεί η υπερβολή, έτσι και το ερωτικό πάθος που εμφανίζεται στην υπερβολή του προκαλεί πολλά προβλήματα ανάμεσα σε δύο συντρόφους ειδικά όταν καταλήγει στην παθολογική ζήλια. Σε μια διαφορετική περίπτωση μπορεί να οδηγήσει σε απότομη προσγείωση στην πραγματικότητα όταν αφού εξαντληθεί και αν είναι το μόνο στοιχείο που κυριαρχεί στη σχέση, ερχόμαστε αντιμέτωποι με τα ελαττώματα και τις αδυναμίες του άλλου. Γι’αυτό και έχει αποδειχτεί ότι οι γάμοι που έχουν γίνει σε σύντομο χρονικό διάστημα από τη γνωριμία και βασίστηκαν στον παρορμητισμό του πάθους οδηγήθηκαν ευκολότερα σε διάλυση από γάμους που έγιναν μετά από αρκετό χρονικό διάστημα, όταν το πάθος είχε ήδη καταλαγιάσει και οι δύο σύντροφοι είχαν αποδεχτεί ο ένας τον άλλο σαν προσωπικότητες. Στην αντίθετη περίπτωση, όταν πια το πάθος έχει πάψει να υφίσταται και η σχέση γίνεται συμβατική, τα άτομα σταδιακά οδηγούνται στην κατάθλιψη και την αποξένωση και δεν αποκλείεται να βρουν διαφυγή σε εναλλακτικές λύσεις ή ακόμη και στη σύναψη ενός παράνομου δεσμού που θα επαναφέρει το πάθος στη ζωή τους.

              ΤΕΣΤ

Ένα σύντομο τεστ για να ανακαλύψετε το ρόλο που παίζει το πάθος στην ερωτική σας σχέση είναι το εξής :

Βαθμολογήστε με μία κλίμακα από το 1 ως το 9 τις παρακάτω προτάσεις ανάλογα με το πόσο σας εκφράζουν :

1.     Πιάνω τον εαυτό μου να σκέφτεται τον σύντροφό μου στη διάρκεια της μέρας. Ένας χαμηλός βαθμός σημαίνει ότι αυτό δε σας συμβαίνει ενώ ένας μεγαλύτερος ότι αυτό σας συμβαίνει εντονότερα

2.     Η σχέση μου είναι ρομαντική

3.     Δε μπορώ να φανταστώ ότι υπάρχει κάποιος άλλος που μπορεί να με κάνει τόσο ευτυχισμένο ή ευτυχισμένη όσο ο τωρινός μου σύντροφος

4.     Η σχέση μας είναι πολύ παθιασμένη

5.     Προτιμώ να είμαι με τον σύντροφό μου περισσότερο από οποιονδήποτε άλλο

Τώρα αθροίστε τη βαθμολογία σας και βγάλτε τον μέσο όρο. Αν ο μέσος όρος είναι από 1 ως 5τότε πιθανά το πάθος λείπει από τη σχέση σας. Αν αυτό ισχύει τότε είστε απογοητευμένοι. Κι αν ο σύντροφός σας πιστεύει ότι υπάρχει αρκετό πάθος στη ζωή σας τότε είστε διπλά απογοητευμένοι. Μήπως πρέπει να παραιτηθείτε και να συμβιβαστείτε με την ιδέα? Όχι αν πραγματικά το θέλετε και το χρειάζεστε. Συζητήστε με το σύντροφό σας και βρείτε τι φταίει.

Αν ο μέσος όρος είναι 6 τότε το πάθος στη σχέση σας είναι έτσι κι έτσι. Αν και οι δύο είστε καλά με αυτό τότε η σχέση σας είναι σταθερή  και ικανοποιητική. Δεν χρειάζεται να έχετε υψηλά επίπεδα πάθους για να έχτε μια σπουδαία σχέση εκτός κι αν αυτό είναι εξαιρετικά σημαντικό για κάποιον από τους δύο. Αν αυτό συμβαίνει συζητήστε το τώρα γιατί οι συνέπειες θα φανούν αργότερα

Αν ο μέσος όρος είναι 8 με 9 πρέπει να είστε πολύ ευτυχισμένοι με το πάθος που έχετε στη σχέση σας. Καλό για σας. Ωστόσο, μην επαναπαύεστε, συνεχίστε να δουλεύετε τη σχέση σας και να αντιμετωπίζετε τα προβλήματα με διάλογο και καλή διάθεση χωρίς να παραμελήσετε το ερωτικό κομμάτι

Έρευνες που έχουν γίνει δείχνουν να συσχετίζουν το ερωτικό πάθος με τη συμμετοχή των παθών γενικότερα στη ζωή των ατόμων. Όσο πιο ευάλωτος παρουσιάζεται κάποιος απέναντι στα ερωτικά του πάθη, τόσο μεγαλύτερο χώρο αφήνει στη ζωή του για την είσοδο και άλλων παθών.

Ενδεικτικά θα αναφέρουμε το πάθος για το τσιγάρο, το αλκοόλ, το καλό φαγητό, και γενικότερα για οτιδήποτε προκαλεί τέρψη των αισθήσεων και μάλιστα  προσομοιάζει την ικανοποίηση που προκαλείται από την απόλαυση του ερωτικού πάθους. Τι γίνεται όμως με τον παθολογικό χαρακτήρα του πάθους? Βέβαια συναντιέται και στις παραπάνω περιπτώσεις όταν μεταφράζεται σε αλκοολισμό ή  παχυσαρκία αλλά και σε άλλες όπως χαρτοπαιξία, τζόγος γενικότερα, έντονος προσανατολισμός στο οικονομικό όφελος, μ’άλλα λόγια τσιγκουνιά, εξάρτηση από κάποια ουσία, ή υπερβολική ενασχόληση με κάποια δραστηριότητα που με την κατάλληλη ένταση και συχνότητα θα μπορούσε να θεωρηθεί φυσιολογική, καταλήγει όμως σε εμμονή όταν ξεπερνιούνται τα όρια και καταλήγει σε πάθος για  σωματική άσκηση, ή σε εργασιομανία, ή σε έντονη προσκόλληση σε κάποιο αγαπημένο πρόσωπο. Τότε το πάθος γίνεται τροχοπέδη για την ομαλή εξέλιξη του ατόμου και κυρίως οφείλεται στην μη κάλυψη άλλων βασικών αναγκών και στην έλλειψη ικανοποίησης άλλων σημαντικών τομέων.  Όταν όμως το πάθος βρίσκεται στη ζωή μας με υγιή μορφή τότε μπορεί να αποτελέσει ένα θαυμάσιο κίνητρο και μια συνταγή για την επιτυχία.

Υπάρχουν δύο ειδών πάθη : το πάθος του να κάνεις και το πάθος του να είσαι. Το πάθος του να κάνεις μοιάζει ευκολότερο με την έννοια ότι κάποιοι άνθρωποι ξέρουν ακριβώς με τι παθιάζονται στη ζωή, να ασκούν την Ιατρική, να σχεδιάζουν κτίρια ή να βοηθούν τους φτωχούς για παράδειγμα. Αυτό το είδος του πάθους είναι εύκολο να εκφραστεί. Από την άλλη το πάθος του να είσαι, ενώ είναι εξίσου ικανοποιητικό είναι ωστόσο πιο δύσκολο να το εντοπίσεις και να το συνειδητοποιήσεις. Σημαίνει ότι πρέπει να αναγνωρίσεις ποιος είσαι σαν άτομο. Τι σε κάνει χαρούμενο από μέσα σου. Είναι το να βρίσκεις πληρότητα και ευτυχία όταν συνδέεσαι με ανθρώπους, όταν εκφράζεις τη δημιουργικότητά σου ή όταν επικεντρώνεις το ενδιαφέρον σου στο να αναδεικνύεις τις εσωτερικές σου αξίες σε οτιδήποτε με το οποίο καταπιάνεσαι ?

Έρευνες έχουν δείξει ότι οι επιτυχημένοι άνθρωποι έχουν πλήρη επίγνωση του τι πραγματικά θέλουν.  Έχουν ξεκάθαρο όραμα για το πώς θέλουν το μέλλον τους και αναγνωρίζουν τα πάθη τους στη ζωή τους. Η Ιστορία μας έχει αποδείξει ότι οι σημαντικότεροι και πιο επιτυχημένοι άνθρωποι, όπως καλλιτέχνες, επιστήμονες ή ηγέτες άκουσαν το κάλεσμά τους σε σχετικά μικρή ηλικία. Αυτοδημιούργητοι επιχειρηματίες που διέπρεψαν στο χώρο τους, πρώτα συνειδητοποίησαν από πολύ νωρίς ποια δραστηριότητα τους ικανοποιούσε και μετά ανακάλυψαν έναν τρόπο να την μετατρέψουν σε επικερδή επιχείρηση.

Το πάθος που γίνεται σκοπός ζωής είναι κάτι παραπάνω από το να βρεις τον επαγγελματικό σου προσανατολισμό. Κάτω από κάποιες συνθήκες μπορεί να γίνει αιτία ύπαρξης. Ένα ακραίο παράδειγμα μας δίνει οVictor Frankl, διακεκριμένος ψυχολόγος ο οποίος έζησε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου πολέμου. Όσοι από τους κρατούμενους προσανατολίστηκαν στο να αξιοποιούν την ενέργειά τους για να κάνουν την διαβίωση τους καλύτερη είχαν και μεγαλύτερη πιθανότητα επιβίωσης ενώ όσοι παραιτούνταν και έχαναν το κέφι τους για ζωή σταδιακά παραιτούνταν και πέθαναν.

                                                   ΤΕΣΤ

Και τώρα ένα τεστ για να ανακαλύψετε τι ρόλο παίζει το πάθος γενικότερα στη ζωή σας. Σημειώστε έναν βαθμό για κάθε πρόταση με την οποία συμφωνείτε :

1.     Αισθάνομαι λιγότερο από τελείως ικανοποιημένος από την ζωή μου

2.     Νοιώθω ότι δεν αποδίδω το μέγιστο των δυνατοτήτων μου

3.     Δεν νοιώθω ενθουσιασμό για τις καθημερινές μου δραστηριότητες

4.     Συχνά νοιώθω κολλημένος ή ανίκανος να αλλάξω την τωρινή μου κατάσταση

5.     Δεν είμαι σίγουρος τι θέλω να κάνω με τη ζωή μου

6.     Δεν θυμάμαι ή δεν ξέρω τι με ικανοποιεί πραγματικά

7.     Εύχομαι να είχα περισσότερο χρόνο για να κάνω τα πράγματα που με κάνουν ευτυχισμένο

8.     Συχνά νοιώθω διστακτικός ή χωρίς έμπνευση όταν διεκπεραιώνω τις καθημερινές μου δραστηριότητες

9.     Θα ήθελα να επιδιώξω ή να ανακαλύψω καινούρια ενδιαφέροντα

10.     Είμαι απαθής ή αβέβαιος για το μέλλον μου

Αν η βαθμολογία σας είναι από 0 ως 1: Συγχαρητήρια! Ζείτε το πάθος σας

Από 2-4 : Χάνετε κάποιες ευκαιρίες για να ενσωματώσετε περισσότερο πάθος στη ζωή σας. Ξεκινήστε να αναγνωρίζετε σημαντικά πάθη που δεν έχετε γευτεί κι ενσωματώστε τα στη ζωή σας με μικρότερο ή μεγαλύτερο τρόπο

Από 5-7 : Είστε δυσαρεστημένος με την κατάσταση στη ζωή σας. Αναπτύξτε συγκεκριμένους τρόπους να αναγνωρίζετε και να εντάσσετε το πάθος στη ζωή σας

8-10 : Πάσχετε από σφοδρή έλλειψη πάθους. Σχεδιάστε άμεσες κινήσεις για να αναγνωρίσετε το πάθος στη ζωή σας κι εξασφαλίστε τη βοήθεια της οικογένειας και των φίλων σας σ’αυτή την προσπάθεια.

 

ΠΑΘΟΛΟΓΙΚΗ ΖΗΛΙΑ

Όταν είμαστε ερωτευμένοι όλοι λίγο πολύ ζηλεύουμε. Μάλιστα την ζήλια την αντιλαμβανόμαστε και ως σημάδι έρωτα και ενδιαφέροντος από την πλευρά του άλλου. Ωστόσο σήμερα θα μιλήσουμε για την παθολογική ζήλια, αυτή που υπερβαίνει τα φυσιολογικά επίπεδα και μπορεί να δημιουργήσει τεράστια προβλήματα σε μία σχέση. 1)     Αλήθεια, πότε μιλάμε για παθολογική ζήλια? Πώς διαχωρίζεται από την φυσιολογική ζήλια που κάνει πιο πικάντικη τη ζωή ενός ζευγαριού? 

Όταν κάνει δύσκολη τη ζωή ενός ζευγαριού. Μιλάμε για την επίμονη σκέψη και πεποίθηση που έχει κάποιος ότι ο σύντροφός του τον απατά ή θέλει να τον απατήσει, χωρίς ωστόσο να συμβαίνει κάτι τέτοιο και χωρίς να υπάρχουν βάσιμες ενδείξεις ότι μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Τόσο απλά. Στην περίπτωση λοιπόν που κάποιος βιώνει μέσα του μια τέτοια κατάσταση μοιραία θα οδηγηθεί και σε πράξεις και κινήσεις τέτοιες που θα υπονομεύσουν την ποιότητα της σχέσης και μπορούν να δημιουργήσουν ακραίες συνθήκες ζωής.

2) Πώς συνήθως συμπεριφέρεται κάποιος που πάσχει από παθολογική ζήλια? Ψάχνει μονίμως για ενδείξεις και αποδείξεις που θα πιστοποιήσουν ότι ο σύντροφός του όντως επιδίδεται σε παράλληλες σχέσεις. Όσο δεν τις βρίσκει αντί να ηρεμήσει και να καθησυχαστεί τόσο πιο πολύ νιώθει ανικανοποίητος και εξακολουθεί να ερευνάει, να ανακρίνει τον σύντροφό του, μπορεί ακόμη και να φτάσει στο σημείο να παρακολουθήσει τον σύντροφό του, να παγιδέψει το τηλέφωνό του, να προσλάβει κάποιον ιδιωτικό ερευνητή. 

Τα σενάριά του δεν έχουν λογική, όλα μοιάζουν ύποπτα, τα πάντα μπορεί να αποτελέσουν ενδείξεις καθώς τα πάντα μεταφράζονται μέσα του με τρόπο τέτοιο που να δικαιολογούν τους φόβους του. Στην πορεία το άτομο μπορεί να ασκήσει ψυχολογική βία με παράλογες απαγορεύσεις, υποτιμητικά σχόλια και κατηγορίες για την ηθική και την αξιοπρέπεια του συντρόφου του, συναισθηματικό εκβιασμό και σε πολύ ακραίες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε και σωματική βία ή ακόμα και φόνο ή αυτοκτονία. Το άτομο που πάσχει από παθολογική ζήλια σταδιακά γίνεται απόλυτα ελεγκτικό, θέλει να έχει πρόσβαση σε όλους τους τομείς του συντρόφου του, από το ντύσιμο έως τις δραστηριότητες, τις φιλικές ακόμη και τις οικογενειακές σχέσεις του.

3)     Πού οφείλεται η παθολογική ζήλια? Τι είναι αυτό που την πυροδοτεί?

Σύμφωνα με τον Αμερικανικό Ψυχιατρικό Σύλλογο η παθολογική ζήλια μπορεί να είναι σύμπτωμα ενός ατόμου που πάσχει από διαταραχή παρανοϊκής προσωπικότητας. Τα άτομα που πάσχουν από την συγκεκριμένη διαταραχή μπορεί να επιδίδονται σε σενάρια για συνομωσίες εναντίον τους από τον κοινωνικό τους περίγυρο γενικότερα και φυσικά και από τον εκάστοτε σύντροφό τους. Σε αυτήν την περίπτωση μιλάμε για δευτερογενές σύμπτωμα μιας παθολογικής κατάστασης. 
 

Σε άλλες περιπτώσεις οι συνήθεις αιτίες που οδηγούν στην παθολογική ζήλια αφορούν στην δομή της προσωπικότητας του ατόμου και στα εξής στοιχεία : Προσωπική ανασφάλεια, φόβος εξαπάτησης και γελοιοποίησης, φόβος αποκλεισμού, απειλή για την εισβολή στην προσωπική σχέση του ζευγαριού από εξωγενείς παράγοντες, ανταγωνισμός, συναισθήματα κατωτερότητας, αίσθηση ανεπάρκειας, φόβος για την απώλεια ελέγχου και φόβος απώλειας.  Τα άτομα αυτά γενικότερα χαρακτηρίζονται από χαμηλή αυτοεκτίμηση, ανασφάλεια, καχυποψία και μπορεί κάποια τυχαία γεγονότα να σηματοδοτήσουν την έναρξη της παθολογικής ζήλιας, όπως η απώλεια της δουλειάς τους, ένας ξαφνικός θάνατος ή μία αρρώστια. Βέβαια στην περίπτωση που το πρόβλημα είναι ιδιαίτερα οξύ, αρκεί και κάτι πολύ απλό όπως ένα βλέμμα του συντρόφου σε κάποιον τρίτο για να πυροδοτηθεί η ζήλια.

Τέλος, σύμφωνα με κάποιες έρευνες έχει βρεθεί σύνδεση της παθολογικής ζήλιας με χρήση αλκοόλ ή και άλλες ουσίες.

4)     Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί η παθολογική ζήλια? Ποιες είναι οι κινήσεις που πρέπει να γίνουν?

Το πρώτο βήμα και το σημαντικότερο όλων είναι να συνειδητοποιήσει το άτομο που παρουσιάζει το πρόβλημα ότι η ζήλια του ξεπερνάει τα φυσιολογικά επίπεδα κι αποτελεί πλέον ένα μεγάλο αγκάθι για την σχέση αλλά και την ευτυχία και την υγεία και των δύο. Εδώ θα πρέπει να πούμε ότι ταλαιπωρούνται και οι δύο. Και αυτός ο οποίος υποφέρει από ένα μόνιμο άγχος ότι θα χάσει το αντικείμενο του έρωτά του αλλά και εκείνος ο οποίος έρχεται αντιμέτωπος καθημερινά με φοβερή πίεση, ατέλειωτα κατηγορητήρια, ανακρίσεις και συναισθηματικούς εκβιασμούς. 

ΦΟΒΟΣ ΔΕΣΜΕΥΣΗΣ

ΕΡΩΤΟΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΠΑΠΠΑ 
Tο θέμα που θα μας απασχολήσει σήμερα ήταν μέχρι πρόσφατα ένα πρόβλημα που αντιμετώπιζαν οι γυναίκες από την πλευρά των αντρών, παρόλο που στις δυτικές τουλάχιστον 

  κοινωνίες τα πράγματα έχουν αρχίσει να εξισορροπούνται ή ακόμη και να αντιστρέφονται. Μιλάμε για τον φόβο που έχουν ορισμένοι άνθρωποι να προχωρήσουν στην επισημοποίηση ενός σοβαρού δεσμού τον οποίον έχουν. Το σκηνικό είναι γνωστό. Ένα ζευγάρι ερωτευμένο, ένα ζευγάρι που περνάει καλά, που είναι αρκετό καιρό μαζί, και έρχεται πλέον από την μία πλευρά η πρόταση να προχωρήσουν σε ένα γάμο ή έστω έναν αρραβώνα. Και τότε αρχίζουν οι ατέλειωτες δικαιολογίες και οι αναβολές από την άλλη πλευρά.

1.     Πείτε μας πού οφείλεται αυτό? Έχει να κάνει με την αυθεντικότητα των συναισθημάτων? Μήπως αυτά τα άτομα δεν αγαπούν πραγματικά ή αρκετά τον σύντροφό τους και γι’αυτό διστάζουν να δεσμευτούν?

-Δεν έχει να κάνει με τα συναισθήματα

-Δεν έχει να κάνει με έλλειψη μονογαμίας

-Αν η αιτία ήταν η έλλειψη πραγματικής αγάπης και μονογαμίας αυτό θα ήταν εμφανές σε όλους τους τομείς της σχέσης

-Υπάρχει πραγματική αγάπη, πραγματικό νοιάξιμο

-Τα άτομα αυτά γενικότερα δυσκολεύονται να πάρουν αποφάσεις, ειδικά για πολύ σημαντικά ζητήματα

-Συνήθως δεν εντοπίζουν το πρόβλημα στον σύντροφό τους αλλά στον εαυτό τους

-Φοβούνται ότι είναι οι ίδιοι ανεπαρκείς, ότι δε θα μπορέσουν να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις ενός γάμου

-Σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να είναι παιδιά χωρισμένων γονιών ή να έχουν βιώσει ένα άσχημο οικογενειακό περιβάλλον ως παιδιά εξαιτίας μίας προβληματικής σχέσης των γονιών τους

-Στην πραγματικότητα βιώνουν τον φόβο να μην πληγωθούν σε περίπτωση που ο γάμος διαλυθεί

-Πιστεύουν ότι έτσι προστατεύουν τον εαυτό τους και τον σύντροφό τους

-Σε κάποιες περιπτώσεις ο φόβος εστιάζεται στον σύντροφο με την έννοια ότι φοβούνται μήπως αλλάξει συμπεριφορά απέναντί τους ή μήπως χάσουν την αυτονομία τους

2.     Πώς μπορούμε να καταλάβουμε πότε ο δισταγμός μας για να προχωρήσουμε στην επισημοποίηση της σχέσης μας πηγάζει από τον φόβο δέσμευσης που έχουμε γενικά ή από άλλες αιτίες που έχουν να κάνουν με την συγκεκριμένη σχέση που μας προκαλεί αυτόν τον φόβο δέσμευσης?

Για να εντοπίσουμε αν εμείς έχουμε το πρόβλημα, δηλαδή αν εμείς είμαστε φοβικοί με την δέσμευση γενικότερα, πρέπει να ρωτήσουμε τον εαυτό μας τις παρακάτω ερωτήσεις :

·        Με απασχολεί η ιδέα της «παντοτινής» δέσμευσης?

·        Νιώθω ότι μπορεί να κάνω λάθος σχετικά με το ποιον θα επιλέξω για να δέσω την ζωή μου μαζί του?

·        Φοβάμαι ότι θα χάσω την ελευθερία μου και την αυτονομία μου?

·        Φοβάμαι μήπως κάνω έναν κακό γάμο (όπως είχαν οι γονείς μου για παράδειγμα?)

·        Φοβάμαι ότι θα γίνω ένας κακός ή ελλιπής σύζυγος?

Αν η απάντηση σε κάποια από αυτές τις ερωτήσεις είναι «ναι» τότε το πιθανότερο είναι ότι έχετε ένα γενικότερο φόβο να προχωρήσετε σε δέσμευση με τον εκάστοτε σύντροφό σας. Υπάρχουν όμως και κάποιες άλλες ερωτήσεις που μπορείτε να ρωτήσετε στον εαυτό σας τόσο για τον εαυτό σας όσο και για τον σύντροφό σας. Δηλαδή:

·        Φαίνεται ότι απλά περνάμε την ώρα μας?

·        Φαίνεται ότι δεν θέλουμε τα ίδια πράγματα?

·        Φαίνεται ότι έχουμε σκαμπανεβάσματα στα επίπεδα της επικοινωνίας και της τρυφερότητας μεταξύ μας?

·        Μήπως δεν έχω ξεπεράσει μια παλιότερη σχέση μου?΄Μήπως ο σύντροφός μου δεν έχει ξεπεράσει μια παλιότερη σχέση του?

·        Μήπως νιώθω ότι δεν ξέρω τι θέλω? Μήπως φαίνεται ότι ο σύντροφός μου δεν ξέρει τι θέλει?

Αν απαντήσετε «ναι» σε κάποια από αυτές τις ερωτήσεις ήρθε η ώρα να εξετάσετε αν αυτή η σχέση που έχετε τώρα είναι σωστή και γι’αυτό δεν προχωράει στην επισημοποίηση είτε από τη πλευρά σας είτε από την πλευρά του συντρόφου σας.

3.     Ποιος είναι ο πλέον ενδεδειγμένος τρόπος συμπεριφοράς απέναντι σε έναν σύντροφο που φαίνεται ότι έχει φόβο δέσμευσης?

Καταρχήν να πούμε λίγα πράγματα που είναι σημαντικά για την πορεία και την ποιότητα οποιασδήποτε σχέσης μας ενδιαφέρει στο βαθμό που να θέλουμε να την επισημοποιήσουμε, αλλά ακόμη περισσότερο απέναντι σε ένα άτομο που είναι ούτως ή άλλως φοβικό με την δέσμευση.

-Όχι υπερβολικά ανασφαλείς, όχι υπερβολικά αγγιστρωμένοι πάνω του

-Όχι πικρόχολα σχόλια για τους πρώην συντρόφους μας

-Να μην μιλάμε απαξιωτικά για όλα τα άτομα του ίδιου φύλλου με μας

-Όχι υπερβολικές εκδηλώσεις φυσικής επαφής σε δημόσιους χώρους

-Απευθυνθείτε στην συναισθηματική πλευρά του κι όχι στην σεξουαλική του.

Αν εξακολουθήσει να βρίσκει δικαιολογίες, ήρθε η ώρα να κάνετε μια συζήτηση μαζί του, ήρεμα και πολιτισμένα, χωρίς επιθέσεις και χωρίς απαξίωση. Κουβεντιάστε τονίζοντας του τα θετικά στοιχεία της σχέσης και διαβεβαιώστε τον ότι θα σεβαστείτε την προσωπικότητά του και τις ανάγκες του. Τονίστε τα συναισθήματά σας και τις προσδοκίες σας και ζητήστε του με όμορφο τρόπο να εντοπίσει ποια ακριβώς είναι τα κομβικά εκείνα στοιχεία της προσωπικότητάς του που τον αποτρέπουν από το να δεσμευτεί. Όσο για τα άτομα που θέλουν να ξεπεράσουν τον φόβο δέσμευσης που έχουν τα ίδια, η λύση είναι να στραφούν στον εαυτό τους και να προσπαθήσουν να τον καταλάβουν καλύτερα και να μην διστάσουν να ζητήσουν την βοήθεια και την γνώμη του συντρόφου τους για τα θέματα που τους απασχολούν.