Γυναίκα και μητρότητα

Η γυναίκα κάθε εποχής και κάθε κοινωνίας ενσαρκώνει και ασπάζεται αρκετούς και πολύπλοκους ρόλους. Ένας από τους πιο βασικούς ρόλους που μπορεί να αναλάβει μια γυναίκα είναι ο ρόλος της μητέρας.

Βιολογικά μία γυναίκα είναι έτοιμη από αρκετά νεαρή ηλικία να τεκνοποιήσει. Ωστόσο, πολλές φορές η ίδια παρατείνει την ηλικία τεκνοποίησης, ώστε να είναι έτοιμη και συναισθηματικά αλλά και οικονομικά να αναλάβει αυτή την ευθύνη. Μάλιστα, στην εποχή μας βλέπουμε ότι οι γυναίκες αποφασίζουν να κάνουν παιδί σε όλο και μεγαλύτερη ηλικία, καθώς οι προτεραιότητές τους έχουν αλλάξει. Η καριέρα και η αφοσίωση στη δουλειά αποτελούν στόχους που πολλές γυναίκες βάζουν σαν προτεραιότητα. Η ανάγκη για καριέρα και εργασία, ωθούν πολλές φορές μια γυναίκα να αφοσιωθεί εκεί, έχοντας ως αποτέλεσμα ο προσωπικός χρόνος που της απομένει να είναι ελάχιστος.

Η γυναικεία χειραφέτηση και η κοινωνική επανάστασή της μετέθεσαν την ηλικία τεκνοποίησης πέραν των φυσικών χρονικών ορίων.
Με σωστή πληροφόρηση και ενημέρωση η επιλογή του κατάλληλου χρόνου ολοκλήρωσης της μητρότητας μπορεί να επαναφέρει τη φυσική ισορροπία.

Η μητρότητα και ο ρόλος της μητέρας υπήρξαν πάντα ο βασικός πυρήνας ανάπτυξης της κοινωνίας, εξιδανικεύοντας την και υμνώντας τη σχέση μάνας-παιδιού. Μέχρι σήμερα η μητέρα φαίνεται να έχει τον κυρίαρχο ρόλο αυτού που «φέρνει τη ζωή στον κόσμο». Και παρ' όλες τις μεγάλες αλλαγές και διαφοροποιήσεις που έγιναν στην κοινωνία, παραμένει το βασικό πρόσωπο μέσα στην οικογένεια και την κοινωνία.
Η γυναίκα βιώνει τη μητρότητα από τη στιγμή που μαθαίνει ότι κυοφορεί. Η διαδικασία αυτή αποτελεί μια διαφορετική και ανεπανάληπτη εμπειρία, αποτέλεσμα της οποίας είναι τις περισσότερες φορές  η συνειδητοποίηση της ανάγκης για αφοσίωση στο παιδί της και η προσπάθεια και προσδοκία για την σωστή ανάπτυξή του.

Η σχέση μητέρας- παιδιού στηρίζεται σε έναν άρρηκτο δεσμό αποτέλεσμα του οποίου είναι η απόλυτη αφοσίωση της μητέρας στο παιδί της.

Η μητρότητα συμβάλλει στην ολοκλήρωση της γυναικείας προσωπικότητας και δεν αποτελεί φραγμό στις υπόλοιπες δραστηριότητες της ζωής της.
Ο αποτελεσματικός συνδυασμός οικογένεια - καριέρα σε σωστή αναλογία είναι το επιθυμητό για την σύγχρονη γυναίκα, την σύγχρονη οικογένεια και κοινωνία.

Ο ερχομός ενός μωρού συνδέεται με τη χαρά και  την ελπίδα. Η μητρότητα, όμως, αν το καλοσκεφτούμε, είναι κατά βάθος, μία διαδικασία – απόφαση ζωής. Είναι πολύ προσωπικό ζήτημα και δεν αφορά κανέναν μας περισσότερο από όσον αφορά την ίδια την μητέρα. Η δημιουργία ενός ανθρώπου, πέραν από θαύμα της φύσης, είναι και μία πολύ ιδιαίτερη, επίπονη και απαιτητική διαδικασία, η οποία χρειάζεται ετοιμότητα και σθένος.

ΝΕΟ ΕΤΟΣ, ΝΕΑ ΑΡΧΗ

Μια ακόμη χρονιά έφτασε στο τέλος της και μέσα μας, συνειδητά ή ασυνείδητα, υπάρχει η διάθεση για έναν απολογισμό και η ανάγκη να προσπαθήσουμε για μια νέα, καλύτερη αρχή με την έλευση του νέου έτους.

Αρχικά, σκεφτείτε όλα όσα πετύχατε τη χρονιά που πέρασε και όλα τα νέα δεδομένα στη ζωή σας. Τις αλλαγές που τολμήσατε, τις επιτυχίες σας, τα οφέλη που αποκομίσατε. Ποιες ενέργειες σας οδήγησαν σε αυτά; Ποιες αλλαγές στη σκέψη, τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά σας έκαναν καλό; Πώς θα μπορούσε να συνεχιστούν οι επιτυχίες και τα οφέλη αυτά και τι μπορείτε να κάνετε εσείς για αυτό;

Έπειτα εντοπίστε και τα αρνητικά και αναλάβετε τις ευθύνες σας και δράση για να είναι η νέα χρονιά καλύτερη από την προηγούμενη. Ποιοι ήταν οι στόχοι που δεν επιτύχατε, τι δεν καταφέρατε; Ποιες εκκρεμότητες μεταφέρονται για το νέο έτος; Τι κάνατε λάθος; Ποιες λάθος επιλογές ήταν τροχοπέδη στην εξέλιξή σας; Τι δε σας βοηθάει στη σκέψη, τη νοοτροπία και τη συμπεριφορά σας;

Σε όποια φάση κι αν είστε και ότι κι αν σας λείπει στη ζωή ποτέ δεν είναι αργά να κάνετε τη ζωή σας καλύτερη και να είστε ευτυχισμένοι. Βγάλτε όσο μπορείτε τον αρνητισμό και προσπαθήστε να την αλλάξετε. Βάλτε προτεραιότητες και οργανώστε το σχέδιο για μια καλύτερη ζωή. Διορθώστε τα κακώς κείμενα και αρχίστε ξανά να γράφετε ένα νέο κεφάλαιο στη ζωή σας. Είναι στο χέρι σας να γίνει καλύτερη η ζωή σας.

Με το νέο έτος, γυρίστε σελίδα όχι μόνο στο ημερολόγιό σας, αλλά και στη ζωή σας. Όσον αφορά την προσωπική σας ζωή, η οποία είναι ο πιο σημαντικός τομέας για να είστε καλά και χαρούμενοι, αν είστε μόνοι και σας λείπει η αγάπη και η συντροφικότητα αφήστε τη στα έμπειρα και εξειδικευμένα χέρια των γραφείων Πάππας. Σύντομα η ευτυχία και η αγάπη θα σας χτυπήσουν την πόρτα, αρκεί να χτυπήσετε κι εσείς την πόρτα των γραφείων Πάππας!

ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑΣ ΣΧΕΣΗΣ

1. Είναι πια ευρέως γνωστό πως οι επιτυχημένες σχέσεις χαρακτηρίζονται από σύμπνοια, ανοιχτή και ειλικρινή επικοινωνία και αλληλοϋποστήριξη. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει πως οι άνθρωποι μέσα σε αυτές δεν κάνουν ποτέ λάθη. Το στοιχείο που τους διαχωρίζει από κάθε άλλον, δεν είναι κάποια θεόσταλτη ροπή προς την «τελειότητα» αλλά η διάθεσή τους να δουλεύουν συνειδητά πάνω στην εξέλιξη και τη βελτίωση της σχέσης τους. Αυτό ουσιαστικά είναι και ο πιο σημαντικός παράγοντας που συμβάλλει στην επιτυχία και τη σταθερότητα μίας σχέσης. Πέρα όμως από αυτό υπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που βοηθούν μια σχέση να πετύχει και να έχει διάρκεια: 2. Κοινοί στόχοι: Προτού προχωρήσουμε στη δημιουργία μιας σχέσης θα πρέπει να γνωρίζουμε τι ακριβώς θέλουμε και να είμαστε κατασταλαγμένοι στους στόχους μας. Με αυτό τον τρόπο θα είναι ευκολότερο να βρούμε αυτό που ζητάμε από μία σχέση και με ποιους ανθρώπους ταιριάζουμε έτσι ώστε να μην αναζητούμε κάποιον με τυχαία κριτήρια. Η κλινική ψυχολόγος Δρ. Chloe Carmichael, συστήνει να κάνεις μία ανοιχτή κουβέντα προκειμένου να διαπιστώσεις αν εσύ και το ταίρι σου βρίσκεστε στη σχέση για τον ίδιο λόγο. Όσο τρομακτικό κι αν ακούγεται, ιδίως αν βρίσκεστε στην αρχή της γνωριμίας σας, είναι σημαντικό να γνωρίζεις αν ο άλλος ψάχνει απλά να περάσει καλά ή αν προσβλέπει, σύντομα, στη δημιουργία μιας οικογένειας. 3. Πολύ αυστηρά κριτήρια. Ενώ είναι πολύ σημαντικό να ξέρουμε τα στοιχεία που αναζητούμε και μας ταιριάζουν σε έναν υποψήφιο σύντροφο, ωστόσο είναι επίσης σημαντικό να είμαστε διαλλακτικοί, να μην κρίνουμε με πολύ αυστηρά κριτήρια και να αποδεχόμαστε κάποιες διαφορές που μπορεί να έχουμε. Δύο άνθρωποι όσο κι αν ταιριάζουν, πάντα θα έχουν κάποιες διαφορές μεταξύ τους- και πολλές φορές αυτό είναι που κρατάει και το ενδιαφέρον σε μία σχέση. Το θέμα είναι ποιες είναι οι προτεραιότητες που έχουμε σε μία σχέση και κατά πόσο οι διαφορές αυτές είναι σημαντικές για εμάς. 4. Διαχείριση του εγωισμού μας. Καλό θα είναι επίσης κάποιες φορές για να πετύχει η σχέση μας να «βάζουμε νερό στο κρασί μας» όταν καβγαδίζουμε ή διαφωνούμε με το σύντροφό μας και να μην αφήνουμε τον εγωισμό μας να κυριαρχήσει γιατί πολλές φορές δεν είναι καλός σύμβουλος σε μία σχέση. Αυτό ήταν συνήθως και το μυστικό των σχέσεων και των γάμων στην παλιά εποχή, που κρατούσαν για μια ζωή. 5. Κοινά βασικά στοιχεία. Τα πιο σημαντικά βασικά κοινά στοιχεία που βοηθούν μια σχέση να επιτύχει και να κρατήσει είναι οι κοινές αξίες και πεποιθήσεις, το παρόμοιο κοινωνικοοικονομικό και μορφωτικό επίπεδο, η όχι πολύ μεγάλη διαφορά ηλικίας, ο κοινός ελεύθερος χρόνος και ο κοντινός τόπος διαμονής. ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΑ ΓΡΑΦΕΙΩΝ «ΠΑΠΠΑΣ» • Το 68 % των μελών είναι πτυχιούχοι. Πρόκειται για άτομα υψηλού μορφωτικού επιπέδου. • Το 57% των μελών είναι ελεύθεροι, δεν έχουν ξανακάνει κάποιο γάμο, άρα έχουν ως σκοπό ένα σταθερό γάμο μέσα από την αξιοπιστία, την εμπειρία και την εξειδίκευση των γραφείων μας. • Το 67% των μελών είναι ηλικιακά στην κλίμακα 34 έως 55 ετών. • Το 62% των μελών είναι από οικονομικά ανεξάρτητοι έως ευκατάστατοι.

Γιατί αντιστεκόμαστε στην αλλαγή και πως μπορούμε να είμαστε πιο ανοιχτοί σε αυτήν.

Η αλλαγή είναι μια διαρκής πραγματικότητα στη ζωή μας.

Τίποτα δεν παραμένει το ίδιο - οι εποχές αλλάζουν, οι ρόλοι μας αλλάζουν, οι άνθρωποι αλλάζουν. Δεν μπορούμε να σταματήσουμε την αλλαγή.

Οι περισσότεροι άνθρωποι δυσκολεύονται να δεχτούν τις αλλαγές που αναπόφευκτα φέρνει η ζωή και ακόμα περισσότερο να κάνουν οι ίδιοι αλλαγές στη ζωή τους είτε για να προσπαθήσουν να τη διευκολύνουν και να νιώσουν καλύτερα είτε προκειμένου να υπάρξει μια εξέλιξη σε αυτή, κάτι καινούριο και να μην μένουν στάσιμοι.

Φυσικά πολλές φορές σε αυτό δε βοηθάει και η κοινωνία ή οι εκάστοτε κοινωνικοοικονομικές συνθήκες. Βλέπουμε πολύ συχνά παραδείγματος χάρη στην κλειστή μικροαστική κοινωνία της ελληνικής πραγματικότητας, έχοντας παράλληλα και τη δικαιολογία της οικονομικής κρίσης και της ανεργίας πολλούς ανθρώπους άνω των 30 και 40 ετών (ή και παραπάνω κάποιες φορές) να μένουν στο πατρικό με τους γονείς τους και να κάνουν πάνω κάτω την ίδια ζωή που έκαναν όταν ήταν 15 και 20 ετών.

Ποιοί όμως είναι συνήθως οι λόγοι που αποφεύγουμε την αλλαγή στη ζωή μας, δυσκολευόμαστε να βγούμε από τη «ζώνη άνεσής» μας και να αναζητήσουμε την εξέλιξη;

1. Δεν καταλαβαίνουμε ότι πρέπει να αλλάξουμε. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να μην θεωρούμε ότι είναι απαραίτητο να αλλάξουμε, ειδικά αν αισθανόμαστε σχετικά ασφαλείς και άνετοι στη ζώνη άνεσής μας.

2. Φόβος για το άγνωστο. Ο φόβος για αυτό που δεν γνωρίζουμε και η αβεβαιότητα είναι ένας από τους κύριους λόγους αντίστασης στην αλλαγή. Κατά γενικό κανόνα, αν δεν είμαστε σίγουροι για το τι θα βρούμε, θα είναι πολύ δύσκολο για μας να εγκαταλείψουμε τη θέση μας όπου αισθανόμαστε ασφαλείς και όλα είναι σχετικά υπό έλεγχο. Ειδικά αν τείνουμε από τη φύση μας να σκεφτόμαστε αρνητικά όλο αυτό μας δυσκολεύει ακόμα περισσότερο και η αντίσταση μεγαλώνει.

3. Έλλειψη εμπειρίας και φόβος αποτυχίας. Συνήθως η χαμηλή αυτοεκτίμηση και η έλλειψη εμπιστοσύνης στον εαυτό μας είναι η βάση αυτού του φόβου. Όταν πιστεύουμε ότι δεν έχουμε τις ικανότητες ή τα δυνατά σημεία που απαιτούνται για να αντιμετωπίσουμε το διαφορετικό.

4. Προσκόλληση στις συνήθειες. Αν κάνουμε κάτι με ένα συγκεκριμένο τρόπο για μεγάλο χρονικό διάστημα, συνήθως είναι αρκετά δύσκολο να αλλάξουμε αυτά τα μοντέλα συμπεριφοράς, συσχέτισης, σκέψης ή αίσθησης. Έτσι, η αλλαγή απαιτεί να οικοδομήσουμε νέους τρόπους και δρόμους στο μυαλό μας, διότι ο εγκέφαλός μας συνήθως τείνει να εφαρμόζει το νόμο της ελάχιστης προσπάθειας.

5. Εξάντληση και κορεσμός. Σε κάποιες περιπτώσεις η αντίσταση στην αλλαγή οφείλεται στο γεγονός ότι το επίπεδο ανοχής για την αλλαγή έχει ξεπεραστεί, δηλαδή το άτομο έχει προσπαθήσει ήδη να κάνει τόσες αλλαγές σε σύντομο διάστημα, που έχει αναπτύξει άρνηση σε αυτές εξαιτίας της εξάντλησης από την προσπάθεια.

6. Γνωστική δυσαρμονία. Σε ορισμένες περιπτώσεις, η αλλαγή είναι ένα σημείο σύγκρουσης με κάποιες από τις πεποιθήσεις ή τις απόψεις μας, γεγονός που δημιουργεί μια γνωστική δυσαρμονία που δεν μας είναι εύκολο να υποστούμε.

7. Ανεπαρκή κίνητρα. Κάθε αλλαγή απαιτεί πάντοτε την κινητοποίηση, οπότε αν δεν έχουμε επαρκή κίνητρα ή αν αυτό που έχουμε ως κίνητρο δεν είναι κάτι που θέλουμε πραγματικά, θα αντισταθούμε σε αυτήν την αλλαγή.

8. Προσωπική προδιάθεση για αλλαγή. Υπάρχουν προσωπικότητες πιο πρόθυμες να αλλάξουν, ενώ άλλοι αισθάνονται περισσότερο συνδεδεμένοι με αυτό που γνωρίζουν. 

Τι θα μας βοηθήσει να τολμήσουμε την αλλαγή

Το να αλλάξουμε τον τρόπο σκέψης και λειτουργίας μας δεν είναι σίγουρα το πιο απλό πράγμα.. Ωστόσο, είναι ζωτικής σημασίας να εξελίξουμε τον εαυτό και τη ζωή μας. Πώς μπορούμε λοιπόν να ξεπεράσουμε την αντίστασή μας στην αλλαγή; Πρέπει να αντιστρέψουμε τους λόγους που φοβόμαστε την αλλαγή.

1.     Αυτογνωσία. Το πιο σημαντικό βήμα είναι το να γνωρίσουμε τον εαυτό μας και να αναγνωρίσουμε τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία μας, τον τρόπο που λειτουργούμε και τι μας βοηθάει ή μας εμποδίζει αντίστοιχα να εξελιχτούμε.

2.     Θετική σκέψη. Αντί να εστιάζετε στο τι μπορεί να πάει στραβά, εστιάστε στο τι θα μπορούσε να πάει καλά. Σκεφτείτε θετικά και αισιόδοξα, με ρεαλιστικές πάντα βάσεις. Η αλλαγή πάντα μας δίνει την ευκαιρία για ανάπτυξη. Ακόμα και μια αρνητική συνέπεια της αλλαγής, μας βοηθάει μέσα από την εμπειρία και τις γνώσεις που αποκτάμε.

3.     Νικήστε το φόβο και εμπιστευτείτε τον εαυτό σας και τις δυνατότητές σας. Οι δυνατότητές μας μπορούν να μας εκπλήξουν αν έχουμε τη θέληση, το πείσμα και την υπομονή για να τα καταφέρουμε.

4.     Αλλάξτε τις συνήθειές σας. Μην περιμένετε να αλλάξει κάτι αν το κάνετε πάντα ακριβώς με τον ίδιο τρόπο. Αλλάζοντας τον τρόπο που σκεφτόμαστε μπορούμε να αλλάξουμε και τον τρόπο που δρούμε και αντιδρούμε σε κάποια πράγματα. Μπορούμε αρχικά να αλλάξουμε κάποιες μικρές συνήθειες που γνωρίζουμε ότι δε μας κάνουν καλό και να τις αντικαταστήσουμε με άλλες πιο ωφέλιμες και στη συνέχεια να προχωρήσουμε με πιο δραστικές αλλαγές της ζωής μας.

5.     Μην πιέζετε υπερβολικά τον εαυτό σας. Το να προσπαθήσετε να αλλάξετε ριζικά τη ζωή σας και να κάνετε πάρα πολλές αλλαγές σε σύντομο χρονικό διάστημα είναι πιθανό να σας εξαντλήσει και να σας αποθαρρύνει. Καλό θα είναι να κάνετε τις αλλαγές μία μία στο ρυθμό που μπορείτε να αντέξετε.

6.     Σκεφτείτε τι είναι περισσότερο σημαντικό. Αν κάποια αλλαγή που θέλετε να κάνετε συγκρούεται με τις πεποιθήσεις σας, σκεφτείτε τι είναι πιο σημαντικό, η αλλαγή που πρόκειται να πετύχετε ή να είστε σύμφωνοι με την άποψη/ πεποίθηση που έχετε στο μυαλό σας.

7.     Αποκτήστε ισχυρά κίνητρα. Σκεφτείτε τι και πόσο πραγματικά το θέλετε, τα οφέλη και τα θετικά που θα αποκομίσετε από την επίτευξη της αλλαγής και αυτό από μόνο του θα σας βοηθήσει να υπερνικήσετε τον φόβο και τα εμπόδια .

8.     Αναπτύξτε την προσωπικότητα σας και τα θετικά σας στοιχεία. Είτε από μόνοι σας, είτε με τη βοήθεια κάποιου ειδικού, προσπαθήστε να καταπολεμήσετε τα αρνητικά στοιχεία του χαρακτήρα σας που σας εμποδίζουν να εξελιχτείτε και να αναπτύξετε/ εκμεταλλευτείτε τα θετικά προς όφελος και εξέλιξης του εαυτού και της ζωής σας. Προσπαθήστε να είστε πιο ανοιχτός, με περισσότερο θάρρος, να παίρνετε περισσότερα ρίσκα, να έχετε μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και δυναμισμό και όλα θα έρθουν πολύ πιο εύκολα.

Η υπέρβαση της αντίστασής μας στην αλλαγή έρχεται μόνο όταν είμαστε πρόθυμοι να πάρουμε τη ζωή στα χέρια μας.

28η Οκτωβρίου

28Η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: Η Επέτειος του ΟΧΙ μνημονεύει την άρνηση της Ελλάδας στις ιταλικές αξιώσεις που περιείχε το τελεσίγραφο που επιδόθηκε στις 28 Οκτωβρίου του 1940 στον Έλληνα Δικτάτορα Ιωάννη Μεταξά. Συνέπεια της άρνησης αυτής ήταν η είσοδος της Χώρας στο Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και η έναρξη του Ελληνοϊταλικού πολέμου του 1940. Η ημερομηνία αυτή καθιερώθηκε να εορτάζεται στην Ελλάδα και την Κύπρο κάθε χρόνο ως επίσημη εθνική εορτή και αργία. Η ιταλική κυβέρνηση απέστειλε στην Ελλάδα τελεσίγραφο με το οποίο και απαιτούσε την ελεύθερη διέλευση του ιταλικού στρατού από την Ελληνοαλβανική μεθόριο προκειμένου στη συνέχεια να καταλάβει κάποια στρατηγικά σημεία της Ελλάδος. Η άρνηση της Ελλάδας εορτάζεται στην Επέτειο του Όχι. Ο πόλεμος αυτός ήταν προϊόν της επεκτατικής πολιτικής του φασιστικού καθεστώτος του Μπενίτο Μουσολίνι που είχε εγκαθιδρύσει στην Ιταλία και που άρχισε να εκδηλώνεται με την έναρξη του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Στα μέσα του 1940, ο Μπενίτο Μουσολίνι, έχοντας ως πρότυπο τις κατακτήσεις του Αδόλφου Χίτλερ, θέλησε να αποδείξει στους Γερμανούς συμμάχους του Άξονα ότι μπορεί και ο ίδιος να οδηγήσει την Ιταλία σε ανάλογες στρατιωτικές επιτυχίες. Κάθε χρόνο αυτή τη μέρα γίνεται στη Θεσσαλονίκη, η επίσημη εορτή με κάθε λαμπρότητα, παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας και άλλων επισήμων, με μεγάλη στρατιωτική παρέλαση, η οποία συμπίπτει με τον εορτασμό της απελευθέρωσης της πόλης κατά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο και τη μνήμη του πολιούχου της Αγίου Δημητρίου. Στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις γίνονται μαθητικές παρελάσεις, ενώ δημόσια και ιδιωτικά κτίρια υψώνουν την ελληνική σημαία. https://www.youtube.com/watch?v=E6kAkLdqQrE