7 Νοεμβρίου 2017

Ο ΣΩΣΤΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΑΣ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΜΑΣ ΕΑΥΤΟ

Ζούμε σε μια κοινωνία στην οποία ισχύει η διαδοχική μονογαμία κάτι το οποίο συνήθως σημαίνει ότι έχουμε κάνει μία η παραπάνω σχέσεις. Οι λόγοι για τους οποίους αυτές οι σχέσεις έφτασαν στο τέλμα ποικίλουν και όλοι γνωρίζουμε πως δεν υπάρχει ο τέλειος άνθρωπος, δεν χωρίζονται οι άνθρωποι σε κατηγορίες όπως «καλοί» ή «κακοί» αλλά πάντα υπάρχει ο ιδανικός, ο μοναδικός για εμάς, το λεγόμενο «άλλο μας μισό». Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία στο συμπόσιο του Πλάτωνα, ο λόγος του Αριστοφάνη λέει ότι οι άνθρωποι μορφολογικά είχαν τέσσερα χέρια, τέσσερα πόδια και δυο κεφάλια, ήταν πολύ δυνατοί και γρήγοροι. Ο Ζευς τότε και οι άλλοι θεοί σκέφτονταν τι πρέπει να τους κάνουν και δεν έβρισκαν λύση, γιατί δεν μπορούσαν ούτε να τους σκοτώσουν και, όπως τους Γίγαντες, να τους κατακεραυνώσουν για να αφανίσουν το γένος τους (γιατί έτσι οι τιμές προς αυτούς και οι θυσίες των ανθρώπων θα χάνονταν), ούτε όμως και να τους αφήσουν να παρεκτρέπονται. Ο Δίας λοιπόν, επειδή φοβήθηκε την δύναμη τους, τους χώρισε στα δύο (την ευρέως γνωστή μορφή που έχουμε σήμερα δηλαδή). Η φύση λοιπόν διχοτομήθηκε, ποθώντας ο καθένας το μισό του και έτσι τυλίγοντας τα χέρια του ο ένας γύρω από τον άλλον να αγκαλιάζονται μεταξύ τους, θέλοντας να ξαναενωθούν. Ο άνθρωπος για να ολοκληρωθεί πρέπει να βρει το άλλο του μισό.
«Είναι λοιπόν από τόσο παλιά ο έρωτας έμφυτος στους ανθρώπους, κι αναζητεί πάντοτε ο καθένας το κομμάτι που του λείπει…» 


Αν εξετάσουμε τα πιο σύγχρονα δεδομένα , ο Αμερικανός καθηγητής ψυχολογίας Abraham Maslow διενήργησε χρόνιες έρευνες και κατέληξε στο να κατασκευάσει μία ιεραρχία των αναγκών του ανθρώπου, με τη μορφή πυραμίδας. Πριν την κορυφή της πυραμίδας βρίσκονται οι έννοιες της αυτοπεποίθησης, και του αυτοσεβασμού και στην κορυφή βρίσκονται η δημιουργικότητα, η ηθική, ο αυθορμητισμός, η ικανότητα επίλυσης προβλημάτων, η αποδοχή και η έλλειψη προκατάληψης όλα αυτά τα οποία ονομάζουμε με μια λέξη «αυτοπραγμάτωση». Πίστευε ότι η κάλλιστη πλευρά του εαυτού μας, βγαίνει μέσω της αυτοπραγμάτωσης.
Η αυτοπραγμάτωση είναι η βέλτιστη εκδοχή του εαυτού μας. Φυσικά για να νιώσει ένας άνθρωπος πληρότητα, πρέπει να έχει καλύψει και τις ανάγκες που παρουσιάζονται πιο κάτω.



Ωστόσο, το κομμάτι της πληρότητας, της ολοκλήρωσης έχει κυρίως συναισθηματική προσέγγιση. Ο καλύτερος μας εαυτός μπορεί να βγει όταν έχουμε μια σχέση υγιή, μια σχέση όπου υπάρχει επικοινωνία, σεξουαλική έλξη και κοινά ενδιαφέροντα.
Η συμβατότητα εν μέρει προϋπάρχει (π.χ., είναι πολύ δύσκολο να τα βρει ένας άνθρωπος που έχει ως προτεραιότητα τον πλουτισμό και την κοινωνική προβολή με έναν άλλον που προσπαθεί να ζήσει σύμφωνα με τις πνευματικές του αξίες, ένα τέτοιο ζευγάρι είναι απίθανο να μπορεί να μοιράζεται ένα κοινό όραμα ζωής) και εν μέρει την δημιουργούμε, «δουλεύοντας» την σχέση μας. Οι δύο σύντροφοι πρέπει να διατηρούν το σεβασμό και την εκτίμηση προς τον άλλον και όταν διαφωνούν, να είναι συναισθηματικά γενναιόδωροι και να υποστηρίζουν την εξέλιξη του άλλου χωρίς να νιώθουν ότι απειλούνται και ο ένας αποζητά την παρουσία του άλλου ώστε να υπάρχει και συναισθηματική επικοινωνία. Η συντροφικότητα επειδή έχει μεγάλο μερίδιο ευθύνης στην ψυχολογία μας πρέπει να είμαστε προσεκτικοί στην επιλογή του συντρόφου μας, και όταν η τελευταία είναι ποιοτική βλέπουμε ότι και εμείς είμαστε καλύτεροι, ανανεωμένοι, χαρούμενοι και ευδιάθετοι. Όλα αυτά συντείνουν στο ότι όταν υπάρχει ο σωστός για εμάς άνθρωπος, μας βγαίνει ο καλύτερος εαυτός μας.

Σκούρτα Νίκη,
Κοινωνιολόγος
 

Δεν υπάρχουν σχόλια: